نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : كاويانپور، احمد جلد : 1 صفحه : 33
از بنى اسرائيل بپرس، چقدر نشانههايى روشن بر آنان عطا كرديم (و آنان كفران نعمت كردند) كسى كه نعمت خدا را پس از آنكه به او داده شد، دگرگون سازد (گرفتار عذاب شديد خدا خواهد شد) مسلما مجازات خدا بسيار سخت و شديد است. (211) زندگى دنيا در نظر كافران و خدا ناباوران بسيار زيبا جلوهگر شده (و با علاقه مفرطى كه به ماديات دارند) مؤمنان تهى دست را مورد تمسخر قرار مىدهند. در صورتى كه روز قيامت مؤمنان پرهيزكار، برتر از آنها هستند و خدا براى هر كسى كه بخواهد روزى بىشمار به او مىبخشد. (212) (نخست) مردم امّت واحدى بودند. خدا پيامبرانى را براى بشارت نيكوكاران و ترسانيدن گنهكاران فرستاد و بحق كتابهايى بر آنان نازل كرد تا در ميان مردم در مورد آنچه اختلاف داشتند حكم و قضاوت كنند (درباره پيامبران و كتب آسمانى) كسى اختلاف ايجاد نكرد مگر دارندگان اين كتابها (علماى قوم يهود) كه با وجود دلايل روشن از روى حسادت و بخاطر انحراف از حق و ستمگرى در آن اختلاف كردند. ليكن خدا با خواست خود كسانى را كه ايمان آورده بودند، بحقيقت آنچه مورد اختلاف بود، رهنمون ساخت. البته خدا هر كسى را كه بخواهد براه راست هدايت مىنمايد. (213) آيا چنين گمان برديد (بسادگى) داخل بهشت خواهيد شد بدون اينكه پيش آمد ناگوارى (جهت آزمايش) همانند پيش آمد گذشتگان به شما برسد؟ قحطى و بيمارى و سختى كه به آنان رسيد، آن چنان پريشان گشتند كه پيامبر و كسانى كه با او ايمان آورده بودند گفتند: پس يارى خدا كجاست؟ (خطاب شد) آگاه باشيد كه يارى خدا نزديك است. (214) از تو سؤال مىكنند كه چه چيز انفاق كنند؟ بگو، هر مال نيك و مرغوبى كه مىبخشيد بايد براى پدر و مادر و خويشان و يتيمان و بينوايان و مسافران تهى دست باشد. هر گونه عمل نيك انجام مىدهيد خدا از آن آگاه است. (215)
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : كاويانپور، احمد جلد : 1 صفحه : 33