نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : كاويانپور، احمد جلد : 1 صفحه : 32
خدا را در روزهاى معينى (در مراسم حج) ياد كنيد و هر كس شتاب ورزد (و ذكر خدا را) در دو روز انجام دهد، بر او گناهى نيست و كسى هم كه تأخير كند (در سه روز انجام دهد) بر او هم گناهى نيست، البته در صورتى كه از پرهيزكاران باشد، از خدا بترسيد و بدانيد كه همه شما بسوى او محشور خواهيد شد. (203) بعضى از مردم هستند كه ظاهر گفتار آنان (آن چنان جالب توجه است كه) در زندگى دنيا تو را به تعجب و اميدارد و خدا را نيز بر آنچه در دل نهان دارند، گواه مىگيرند (و سوگند مىخورند كه ظاهر و باطنشان يكى است در صورتى كه) آنان سر سخت ترين دشمنان (اسلام) هستند. (204) هنگامى كه روى برمىگردانند (و از پيش تو مىروند) براى ايجاد فساد در روى زمين تلاش ميكنند. زراعت و نسل انسان را از بين مىبرند. خدا هرگز فساد (و فسادكاران) را دوست نمىدارد. (205) وقتى كه به آنان مىگويند: از خدا بترسيد، تكبر و غرور آنها را به گناه و عصيان و اميدارد. دوزخ براى آنان كافيست كه سرانجام بسيار بديست. (206) بعضى از مردم جان خود را براى رضاى خدا فدا مىكنند و خدا بر بندگان خويش همواره مهربان است. (207) اى كسانى كه ايمان آوردهايد، همگى بصلح و صفا درآئيد و هرگز از گامهاى (خطرناك) شيطان پيروى نكنيد كه او دشمن آشكار شماست. (208) و هر گاه بعد از اين همه دلايل، باز مرتكب لغزش شديد (و از شيطان پيروى كرديد) بدانيد كه خدا تواناى با حكمت است. (و نمىتوانيد از مجازات او رهايى يابيد) (209) آيا (مشركان) انتظار دارند كه خدا و فرشتگان در سايه ابرها بسوى آنها بيايند و كار خاتمه يابد؟ در حالى كه رجوع تمام كارها بسوى خداست. (210)
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : كاويانپور، احمد جلد : 1 صفحه : 32