نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : كاويانپور، احمد جلد : 1 صفحه : 348
با آنكه ما حق و حقيقت را بر آنان فرستاديم، باز دروغ ميگويند (و منكر آن ميشوند). (90) خدا هرگز فرزندى اتخاذ نكرده و هرگز خداى ديگرى با او نبوده است. (اگر خدايانى بودند) آن گاه هر خدا بسوى مخلوق خود روى مىآورد. بعضى از خدايان بر بعض ديگر غالب و مسلط ميشدند (و نظام عالم بهم ميخورد) منزه است خدا از آنچه مشركان توصيف ميكنند. (91) داناى نهان و آشكار خداست و برتر و والا است از آنچه شريكش ميسازند. (92) بگو، پروردگارا، اميدوارم عذابى كه بر كافران وعده دادى (رؤيتا) به من آشكار كنى. (93) پروردگارا، مرا در ميان قوم ستمكار و جفا پيشه قرار مده (94) البته ما قادريم آنچه بر آنان وعده كردهايم براى تو آشكار سازيم (95) يا پيامبر، اذيت و آزار كفر پيشگان را بنحو شايسته از خود دفع كن. ما به آنچه درباره تو ميگويند آگاهتريم. (96) بگو، پروردگارا، از وسوسه شياطين (و بدگويى شيطان صفتان) به تو پناه مىآورم. (97) پروردگارا، از حضور شياطين به تو پناه مىآورم. (98) هنگامى كه مرگ يكى از آنها فرا رسد، آن گاه ميگويد: پروردگارا، مرا بدنيا بازگردان. (99) تا با آن مال و ثروتى كه باقى گذاشتم، اعمال صالح انجام دهم. نه هرگز اين تنها كلمهايست كه او بر زبان مىآورد. تا روز رستاخيز مانع و حائلى در مقابل آنهاست (و آنها نمىتوانند بدنيا باز گردند). (100) هنگامى كه در صور دميده شود در آن روز اصل و نسبى در ميان نخواهد بود و از آنها چيزى (درباره فاميل و شغل و مقام و ميزان تحصيلات و ثروتشان) نخواهند پرسيد. (101) آن كسانى كه ميزان اعمال نيكشان سنگينتر است، همانان رستگارند. (102) و آنان كه ميزان اعمال نيكشان سبكتر است آنها بخودشان ضرر زدهاند و در دوزخ، هميشگى خواهند بود. (103) آتش دوزخ صورت گنهكاران را ميسوزاند و آنان در دوزخ روسياه و بد منظر خواهند زيست. (104)
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : كاويانپور، احمد جلد : 1 صفحه : 348