نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : كاويانپور، احمد جلد : 1 صفحه : 366
و آنان كه هيچگاه با خدا، معبود ديگرى نميخوانند و فردى (بيگناه) را كه خدا قتلش را حرام كرده، بقتل نميرسانند مگر بحق و اجراى عدالت و هرگز گِرد عمل زنا نميگردند. هر كه چنين كند كيفرش را بسختى خواهد ديد. (68) روز قيامت عذاب او مضاعف ميشود و با ذلت و خوارى براى ابد در دوزخ خواهد ماند. (69) مگر كسى كه توبه كند و ايمان آورد و اعمال صالح انجام دهد. خدا گناهان آنها را به ثواب تبديل مينمايد و خدا بسيار آمرزنده مهربانست. (70) و هر كه توبه كند و اعمال صالح انجام دهد، در حقيقت بسوى خدا بازگشت نموده و خدا توبه او را مىپذيرد. (71) و آنان كه هرگز شهادت ناحق نميدهند و هنگامى كه با امور بيهوده و عبث روبرو ميشوند با متانت و بزرگوارى از آن ميگذرند. (72) و آنان كه وقتى آيات پروردگارشان به آنان قرائت شود در برابر آن كر و كور نمىمانند (با دقت تمام به آن گوش ميدهند). (73) و آنان كه (در دعا و نيايش) ميگويند: پروردگارا، از همسران و فرزندان، روشنى چشم بما عطا فرما و ما را پيشواى پرهيزكاران قرار بده. (74) پاداش آنان بخاطر صبر و استقامتى كه انجام دادند غرفههاى بهشتى است و در آنجا با سلام و درود مورد استقبال قرار ميگيرند. (75) و براى هميشه در آنجا خواهند بود كه بهترين اقامتگاه و نيكوترين جايگاه است. (76) بگو، اگر شما دعا و عبادت نكنيد پروردگار من هرگز به شما عنايت و توجهى نخواهد كرد زيرا شما (آيات خدا را) تكذيب كرديد و به كيفر آن گرفتار خواهيد شد. (77) سوره- 26- شعرا 227- آيه جزء- 19- مكى 1297- كلمه سال- 9- بعثت 5542- حرف
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : كاويانپور، احمد جلد : 1 صفحه : 366