نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : كاويانپور، احمد جلد : 1 صفحه : 38
از شما آن كسانى كه مىميرند و همسرانى از خود باقى مىگذارند بايد (آن زنان) مدت چهار ماه و ده روز عده نگهدارند. هنگامى كه عده آنان سر رسيد، هر عمل شايستهاى كه بخواهند درباره خودشان انجام دهند (ازدواج كنند) گناهى بر شما نيست و خدا از اعمال شما كاملا آگاه است. (234) آنچه در مورد خواستگارى زنان به اشارت گوئيد و يا در دل نهان داريد، تقصيرى متوجه شما نيست. البته خدا مىداند كه به آنان يادآورى مىكنيد. ولى هرگز با آنان در نهان، وعده نگذاريد مگر در اين حد كه سخن نيكو گفته باشيد. هيچگاه اقدام به ازدواج نكنيد تا عده آنان بسر آيد و بدانيد كه آنچه در دل نهان داريد، خدا مىداند. از او بترسيد و يقين كنيد كه خدا آمرزنده مهربان و با گذشت است. (235) هر گاه همسرتان را قبل از آميزش و تعيين مهريه، طلاق داديد، گناهى بر شما نيست ولى (بفراخور وضعتان) بهرهمندش سازيد. آنكه داراست در حد توانايى خويش و آنكه مستمند است باندازه امكانات خويش، هديه شايسته به وى بپردازد و اين كار براى نيكوكاران الزامى است. (236) اگر همسرتان را پيش از آميزش طلاق داديد در حالى كه مهرى براى وى تعيين كردهايد، نصف آن را بدهيد مگر اينكه آنها خودشان (مهريه را) ببخشيد و يا آن كسى كه اختيار عقد با اوست، آن را ببخشد و اگر شما گذشت كنيد (و تمام مهريه را بدهيد) به پرهيزگارى نزديكتر است. هيچوقت گذشت و نيكو كارى را در ميان خودتان فراموش نكنيد و خدا بر آنچه انجام مىدهيد بيناست. (237)
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : كاويانپور، احمد جلد : 1 صفحه : 38