نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : كاويانپور، احمد جلد : 1 صفحه : 37
هنگامى كه زنان را طلاق داديد و مدت آنان سر رسيد، يا با نيكى از آنان نگهدارى كنيد، يا با خوشى و مهربانى رهايشان سازيد. هرگز به منظور ضرر و آسيب رساندن و تجاوز (به حقوق آنان) آشتى نكنيد و هر كه چنين كند، در واقع بخود ستم روا داشته است. آيات و احكام خدا را بازيچه خود قرار ندهيد و نعمتهاى خدا را كه بر شما ارزانى داشته و كتاب و حكمتى كه براى پند و اندرز نازل كرده است، بياد آوريد. از خدا بترسيد و بدانيد كه خدا بر همه چيز آگاه است. (231) هنگامى كه زنان را طلاق داديد و مدت آنان سر رسيد، اگر ميان آنها موافقت و رضايت به نيكى برقرار گرديد، مانع ازدواج آنان با شوهر سابقشان نشويد. اين نصيحتى است براى كسانى كه به خدا و روز آخرت ايمان دارند. اين روش براى شما نيكوتر و پاكتر است (و بصلاح خانوادههاست) خدا (صلاح كار شما را) مىداند و شما نمىدانيد. (232) مادران بايد دو سال تمام به فرزندان خود شير بدهند. (اين دو سال) براى كسى است كه بخواهد دوران شيرخوارگى را بكمال برساند. خوراك و پوشاك مادران بنحو شايسته بر عهده صاحب فرزند است ولى هيچكس جز در حدود توانايى خويش موظف و مكلف نيست. بنا بر اين نبايد مادران بعلت نگهدارى فرزند متضرر شوند (و بدون نفقه بچه را شير بدهند) و يا پدران بخاطر فرزندشان آسيب به بينند (و بيش از توانايى و امكاناتشان نفقه بدهند) و بر وارث نيز چنين تكليفى متوجه است (كه هزينه مادران را در دوران شيرخوارگى كودك بپردازد) و اگر (پدر و مادر) با رضايت و مشورت همديگر بخواهند كودك را زودتر (از موعد مقرره) از شير بگيرند، گناهى بر آنان نيست و اگر خواستيد دايهاى براى فرزندان خود تعيين كنيد باز گناهى بر شما نيست ولى بايد مزد دايه را بنحو شايسته بپردازيد. از خدا بترسيد و بدانيد كه خدا بر تمام اعمال شما بيناست. (233)
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : كاويانپور، احمد جلد : 1 صفحه : 37