نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : كاويانپور، احمد جلد : 1 صفحه : 392
و ما اين قرآن را بسخنان پيشين ربط داديم (و براى فهم بيشتر مردم مثالها آورديم) تا مگر متذكر حقايق شوند. (51) كسانى كه ما پيش از اين به آنان كتاب (تورات و انجيل) عطا كرديم، به اين كتاب آسمانى (قرآن) ايمان مىآورند. (52) و چون آيات ما بر آنان تلاوت شود، ميگويند: ما ايمان آورديم كه اين قرآن بحق از جانب پروردگار ما نازل شده است و ما قبل از اين نيز مسلمان (و تسليم محض اوامر خدا) بوديم. (53) براى آنان دو بار پاداش داده ميشود بخاطر اينكه صبر و تحمل كردند و بديها را با نيكى دفع ميكنند و از آنچه روزيشان داديم انفاق ميكنند. (54) و چون سخنان لغو و باطل بشنوند از آن روى برميگردانند و ميگويند: اعمال ما براى ما و اعمال شما براى شماست. برويد بسلامت. ما هرگز مصاحبت (و همنشينى) نادانان را طالب نيستيم. (55) (يا پيامبر) مسلما تو قادر نيستى هر كسى را دوست داشتى براه راست هدايت كنى. ولى خدا هر كه را بخواهد براه راست هدايت ميكند و خدا كسانى را كه شايسته هدايتند بهتر ميشناسد. (56) گروهى گفتند: اگر ما از دستورات تو پيروى كنيم هر آينه ما را از سرزمين خود بيرون ميكنند (آن گاه آواره ميشويم، بآنان بگو) آيا ما حريم مكه را براى آنان محل امنى قرار نداديم تا هر نوع محصولاتى كه ما روزيشان قرار دادهايم از هر طرف به آنجا بياورند؟ ولى اكثر مردم از اين حقايق آگاه نيستند. (57) بسيارى از اهالى شهرها كه سرمست زندگى و خوش گذرانى بودند (بكيفر كفرشان) هلاك كرديم و اين منازل آنان است (كه خالى از سكنه است) و بعد از آنها جز عده كمى در آن سكونت نكردند و تنها ما وارث آنها هستيم. (58) پروردگار تو مردم هيچ شهر و ديارى را تا در مركز آن منطقه پيامبر مبعوث نسازد كه آيات ما را بر آنان بازگو كند هرگز هلاك نميكند و ما، مردم هيچ شهر و ديارى را تا مردم آن ظالم و بيدادگر نباشند هلاك نميكنيم. (59)
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : كاويانپور، احمد جلد : 1 صفحه : 392