مثل آنان همانند مثل كسى است كه آتشى برافروزد و آن گاه كه آتش پيرامون خود را روشن ساخت، خدا روشنايى آن را از بين ببرد و آنان را در تاريكى فروگذارد تا نتوانند به بينند. (17) آنان (از شنيدن و گفتن و ديدن حقايق) كر و لال و نابينا هستند و (از راه خطا) باز نمىگردند. (18) يا (مثل آنان) همچون باران شديدى است كه از آسمان فرود آيد و با تاريكى و رعد و برق توأم باشد. آنها از ترس صاعقه و فرار از مرگ انگشتان خود را در گوششان قرار مىدهند در حالى كه خدا بر كافران احاطه كامل دارد. (19) روشنايى برق نزديكست بينايى آنان را بگيرد. هر وقت بر آنان بدرخشد در روشنايى آن راه ميروند و چون تاريك شود در جاى خود باز ايستند و اگر خدا مىخواست شنوايى و بينايى آنها را از بين ميبرد. در حقيقت خدا بر هر چيزى تواناست. (20) اى مردم پروردگارتان را كه شما و گذشتگان شما را آفريده است پرستش كنيد تا خدا ترس و پرهيزكار شويد. (21) خدايى كه زمين را (زير پايتان) گسترد و آسمان را (بالاى سرتان) برافراشت و از آسمان آب باران فرستاد و بوسيله آن از هر نوع محصولات (از زمين) بيرون آورد تا روزى شما باشد. اكنون كه اين حقايق را ميدانيد ديگر براى خدا مثل و مانند و همطرازانى نسازيد (22) اگر درباره آنچه بر بنده خود نازل كرديم در شك و ترديد هستيد، پس سورهاى نظير (يكى از سورههاى) آن بياوريد و در اين مورد از گواهان و دانشمندان خود غير از خدا يارى بگيريد اگر شما راست مىگوييد. (23) اگر نتوانستيد و هرگز هم نخواهيد توانست، پس، از آتشى كه آتشگيره آن آدميان و سنگها است و براى كافران تهيه شده است بترسيد. (24)