نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : كاويانپور، احمد جلد : 1 صفحه : 432
مستكبران به زيردستان و پيروان خود ميگويند: آيا پس از اينكه هدايت (از جانب پروردگارتان) براى شما آمد، ما شما را از آن بازداشتيم و مانع شديم؟ نه بلكه خود شما جماعتى گنهكار و مجرم بوديد. (32) زيردستان و پيروان به مستكبرين ميگويند: نيرنگ و فريب شب و روز و پى در پى شما ما را از هدايت باز داشت (بخصوص) هنگامى كه به ما امر ميكرديد كه براى خدا كفر بورزيم و براى او همتايانى قرار دهيم و چون عذاب را (بچشم يقين) مشاهده كنند پشيمانى و ندامت خود را مخفى خواهند داشت و ما، غل و زنجير را در گردن كسانى مىنهيم كه كافر شدند. آيا غير از آنچه انجام ميدادند، مجازات ميشوند؟ (33) ما براى هيچ شهر و ديارى پيامبرى نفرستاديم مگر اينكه ثروتمندان آنها گفتند: ما به آنچه شما را فرستادهاند، سخت ناباوريم. (34) و نيز گفتند: ما اموال و اولاد بيشترى داريم و ما را هرگز عذاب نخواهند كرد. (35) بگو، در حقيقت پروردگار من روزى فراوان مىبخشد براى هر كس كه بخواهد تنگ ميگيرد. ولى اكثر مردم از اين حقايق آگاه نيستند. (36) اموال و اولاد شما چيزى نيستند كه شما را نزد ما مقرب و محترم گرداند ولى كسى كه ايمان آورد و اعمال صالح انجام دهد، پاداش مضاعف براى آنهاست و در غرفههاى بهشتى با خاطرى آسوده خواهند بود. (37) و كسانى كه در تضعيف آيات ما ميكوشند، همانان در عذاب آتش دوزخ حضور خواهند يافت. (38) بگو، در حقيقت پروردگار من روزى فراوان مىبخشد براى هر كه از بندگانش بخواهد تنگ ميگيرد و شما هر چه انفاق و بخشش كنيد خدا بشما عوض ميدهد و او بهترين روزى رسان است. (39)
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : كاويانپور، احمد جلد : 1 صفحه : 432