نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : كاويانپور، احمد جلد : 1 صفحه : 455
ما آسمان و زمين را و آنچه ميان آنهاست بيهوده خلق نكرديم اين تخيلات كسانى است كه بكفر گرويدند. پس عذاب آتش براى كسانى است كه كافر شدند. (27) آيا ما كسانى را كه به خدا ايمان آوردند و اعمال صالح انجام دادند با مفسدين فى الارض يكسان قرار ميدهيم؟ يا پرهيزكاران را همانند بدكاران (جزا خواهيم داد؟) هرگز (28) قرآن كتابى است با خير و بركت كه بر تو نازل كرديم تا دانشوران و عاقلان، در آيات و احكام آن بينديشند و متذكر حقايق شوند و پند گيرند. (29) و ما به داود، سليمان را عطا كرديم. او بسيار نيكو بندهاى بود و پيوسته رو بدرگاه خدا داشت. (30) وقتى كه اسبهاى اصيل را هنگام عصر به سليمان عرضه كردند. (31) سليمان گفت: محبت و علاقه من به اسبهاى خوب مرا از ذكر پروردگارم (نماز عصر) غافل ساخت تا اينكه آفتاب غروب كرد. (32) (سليمان گفت) آنها را نزد من برگردانيد و دستى بر پا و گردن آنها كشيد و همه را صدقه داد. (33) ما سليمان را مورد آزمايش قرار داديم و برختخواب همسرش جسدى بيجان انداختيم و او (از گفتار خويش) توبه و زارى نمود. (34) عرض كرد پروردگارا، مرا ببخشاى و براى من ملك و سلطنتى عطا فرما كه بعد از من به احدى عطا نفرمودهاى در حقيقت تو بسيار بخشندهاى. (35) و ما باد را تحت امر او قرار داديم تا بدستور او هر جا ميخواست بآرامى ميرفت (و به دورترين نقاط كشورش در اسرع وقت سركشى مينمود) (36) و همه معماران و غواصان سركش را تحت امر او قرار داديم. (37) و سركشان ديگرى كه در قيد و بند سليمان بودند. (38) (و گفتيم) اينست بخشش ما، آن را براى هر كه خواهى ببخش و از هر كه خواهى منع كن كه عطايايى است بىحد و حساب. (39) البته او نزد ما قرب و منزلتى داشت. (40) و از بنده ما ايوب ياد كن هنگامى كه پروردگارش را خواند و گفت: شيطان مرا رنج و عذاب رسانيده (پروردگارا، از اين رنج و عذاب نجاتم ده). (41) (خطاب شد) پاى خود را بر زمين بزن (آبى پديد آيد) و با آن آب سرد شستشو كن و از آن بنوش. (42)
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : كاويانپور، احمد جلد : 1 صفحه : 455