نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : كاويانپور، احمد جلد : 1 صفحه : 48
اى كسانى كه ايمان آوردهايد، هنگامى كه معامله (شرطى، رهنى و اقساطى) انجام داديد و براى مدتى معين بدهكار شديد، آن را بنويسيد و نويسنده (سند) بايد آن را از روى عدالت بنويسد. كسى كه مىتواند بنويسد، نبايد از نوشتن آن خوددارى كند، بد آن سان كه خدا (نوشتن را) بر او آموخته است. و كسى كه بدهكار است بايد (علت بدهكارى و شرايط پرداخت آن را به نويسنده سند) بازگو كند و از خدا بترسيد و چيزى فروگذار نكند و اگر كسى كه بدهكار است، بىخرد، يا ضعيف و يا از گفتن عاجز و محروم باشد، بايد ولى و سرپرست او با رعايت عدالت (جزئيات بدهى را) بازگو كند و دو نفر شاهد از مردان خودتان گواهى دهند. هر گاه دو نفر مرد نبودند، يك مرد و دو زن از كسانى كه مورد اعتماد و اطمينان شماست، براى استشهاد برگزينند تا اگر يكى (از آن زنان) فراموش كار شد، ديگرى به او يادآورى كند و شهود نبايستى به هنگامى كه (براى شهادت) احضار ميشوند، خوددارى كنند. و هرگز از نوشتن بدهيهاى كوچك و بزرگ سستى نكنيد و تاريخ (و سررسيد آن را) نيز تعيين كنيد. اين كار در پيشگاه خدا بعدالت نزديكتر و براى گواهى استوارتر و براى جلوگيرى از سوء تفاهمات نيكوتر است. مگر اينكه داد و ستد نقدى باشد كه در ميان خودتان دست بدست مىكنيد و گناهى بر شما نيست كه آن را ننويسيد. هنگامى كه معاملهاى انجام مىدهيد، شاهد بگيريد ولى طورى نباشد كه به شهود ضرر و آسيبى برسد و اگر چنين كنيد در واقع كار بسيار بدى انجام دادهايد و از خدا بترسيد. خدا به شما تعليم نيكو مىدهد و او بر همه چيز دانا و آگاه است. (282)
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : كاويانپور، احمد جلد : 1 صفحه : 48