نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : كاويانپور، احمد جلد : 1 صفحه : 493
و ما هيچ آيتى بآنان نشان نداديم جز آنكه از آيات ديگر بزرگتر و مهمتر بود (تمام آنها را تكذيب كردند) ما آنها را (بكيفر كفرشان) بعذاب و بلايا گرفتار ساختيم تا مگر متنبه شوند و بسوى خدا باز گردند. (48) (فرعونيان بموسى نسبت ساحرى دادند و) گفتند: اى جادوگر بزرگ، از پروردگارت بنا بر عهدى كه با تو دارد، بخواه تا عذاب را از ما بردارد و ما با اين شرط هدايت ميشويم (ايمان مىآوريم). (49) و چون ما (بنا بدرخواست موسى) عذاب را از آنان برداشتيم، آن گاه عهد و پيمان خود را شكستند (و ايمان نياوردند). (50) فرعون در ميان قومش به تبليغات پرداخت و گفت: اى مردم، مگر سرزمين مصر و اين نهرهاى جارى، املاك من نيست؟ آيا شما (فر و شكوه مرا) بچشم مشاهده نميكنيد؟ (51) آيا (با اين فرمانروايى و كشوردارى) من برترم يا اين شخص فقيرى كه منطق درستى هم ندارد؟ (52) (اگر موسى پيامبر خداست) چرا دستبندهاى طلايى و طوق زرين ندارد؟ يا چرا فرشتگان آسمان بهمراه او نيامدهاند؟ (53) و فرعون (با اين تبليغات مسموم كننده) ايل و تبارش را خوار و ذليل داشت تا همه مطيع فرمان وى شدند. البته آنها جماعتى فاسق و بدكردار بودند (و بطمع درجه و مقام و حرص مال دنيا و عيش و عشرت، كليه دستورات فرعون را بدون چون و چرا مىپذيرفتند). (54) و چون آنها (با كفر و عصيان خود) ما را بخشم آوردند، از آنها بشدت انتقام كشيديم و همه را غرق و هلاك نموديم. (55) و هلاك آن قوم را مايه عبرت آيندگان قرار داديم. (56) و چون از عيسى ابن مريم مثلى زده شد، آن گاه قوم تو (جماعت قريش) بآن اعتراض كردند. (57) و گفتند: آيا معبودان ما بهتر هستند يا عيسى؟ (اگر قرار باشد معبودان ما، در آتش بسوزند آن گاه عيسى ابن مريم نيز بايد بسوزد) مشركان اين سخنان را جز براى مناقشه و جدال نگفتند. البته آنان جماعتى هستند كه پيوسته خصومت ميورزند. (58) عيسى بندهاى از بندگان خدا بود كه ما او را نعمت رسالت بخشيديم و براى بنى اسرائيل حجتى قاطع قرار داديم (كه همانند حضرت آدم عليه السّلام بدون پدر بدنيا آمد). (59) و اگر ما بخواهيم فرشتگان را بجاى شما در زمين جانشين قرار ميدهيم. (60)
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : كاويانپور، احمد جلد : 1 صفحه : 493