نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : كاويانپور، احمد جلد : 1 صفحه : 492
و نيز براى منازلشان دربهاى متعدد و تختها (از طلا و نقره) قرار ميداديم كه بآنها تكيه زنند. (34) همچنين تجملات ديگر به آنها مىافزوديم و تمام اينها جز متاع (فانى و فريبنده) زندگانى دنيا بيش نيستند و آخرت ابدى در پيشگاه پروردگارت مخصوص تقوى پيشهگانست. (35) هر كه از ذكر خداى روى برتابد، شيطان را به او مىگماريم تا همنشين دائمى او گردد. (36) و آن شياطين او را از راه خدا باز ميدارند و بضلالت مىافكنند و او گمان مىبرد كه واقعا هدايت يافته است. (37) تا وقتى كه بسوى ما باز آيد، آن گاه خواهد گفت: اى كاش ميان من و تو فاصلهاى بدورى مشرق و مغرب بود كه تو براى من همنشين بسيار بدى بودى. (38) در آن روز پشيمانى و ندامت سودى به حال شما نخواهد داشت زيرا شما در دنيا ظلم بسيار كرديد و در عذاب دوزخ شريك و سهيم هستيد. (39) (يا پيامبر) آيا ميتوانى كران را شنوا سازى يا كوردلان و كسانى را كه در گمراهى آشكارند، هدايت توانى كرد؟ (40) ما، يا پس از رحلت تو از آنان انتقام مىكشيم. (41) يا در حال حيات تو عذابى سخت كه بآنان وعده دادهايم به تو نشان مىدهيم و ما، هر آن بر هلاك و نابودى آنان قادريم. (42) پس تو به قرآنى كه بر تو وحى مىشود متكى باش. در حقيقت تو براه راست (و طريق حق) هستى. (43) همانا قرآن تذكاريست براى تو و پيروان تو البته در برابر آن مسئول هستيد. (44) از پيروان پيامبرانى كه پيش از تو فرستاديم بپرس كه آيا جز خداى رحمان معبودانى ديگر براى پرستش مردم قرار داديم؟ (45) ما، موسى را با آيات و معجزات خود براى هدايت فرعون و سران قومش فرستاديم. موسى گفت: من در حقيقت فرستاده رب العالمين هستم. (46) و چون آيات ما را بآنان آورد آن گاه او را مورد تمسخر قرار داده و خنديدند. (47)
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : كاويانپور، احمد جلد : 1 صفحه : 492