نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : كاويانپور، احمد جلد : 1 صفحه : 497
و اينكه بر خدا، بزرگى و برترى مجوئيد كه من حجتى آشكار براى شما آوردهام. (19) من بر پروردگار خويش و پروردگار شما پناه ميبرم از اينكه سنگسارم كنيد. (20) و اگر برسالت من ايمان نمىآوريد، پس (قوم) مرا بحال خود بگذاريد. (21) آن گاه پروردگار خويش را خواند و گفت: پروردگارا، اينها قومى مجرم و گناهكار هستند. (22) (بموسى امر كرديم كه) بندگان مرا شبانه حركت بده (و آنها را از شهر بيرون ببر) تا فرعونيان شما را تعقيب كنند. (23) آن گاه دريا را (همانگونه كه براى پيروان تو راه گشوديم) بحال خود رها كن تا فرعون و سپاهيانش همه غرق شوند. (24) فرعونيان چه بسيار باغات و چشمهها را رها كردند و رفتند. (25) و زمينهاى كشاورزى و مقامات بزرگ را از دست دادند. (26) و ناز و نعمتى كه از آن برخوردار بودند، از همهشان چشم پوشيدند. (27) بدينسان ما از آنان انتقام كشيديم و كليه دارايى آنها را بميراث به قوم ديگرى داديم. (28) و براى مرگ و هلاك آنها آسمان و زمين گريه نكرد و اشك نريخت و مهلتى هم براى آنان داده نشد. (29) ما بنى اسرائيل را از عذاب ذلت و خوارى رهايى بخشيديم. (30) از شر فرعون كه سرآمد تجاوزگران بود. (31) موسى و قوم او را (در آن عصر و زمانه) بعلم و دانش (كتاب آسمانى تورات) بر جهانيان انتخاب كرديم. (32) ما آيات و نشانههايى از قدرت خود را بر بنى اسرائيل ارائه داديم كه آزمايشى آشكار براى آنان بود. (33) مشركان (از فرط جهالت) ميگويند: (34) ما پس از مرگ، زندگى جديدى نداريم و هرگز دوباره زنده نخواهيم شد. (35) و اگر شما (مسلمانان بزندگى بعد از مرگ ايمان داريد و) راست مىگوييد، پدران ما را (كه مردهاند، زنده كنيد و) بياوريد. (36) (به آنان بگو) آيا آنان بهترند يا قوم تبع و اقوام پيش از آنها كه چون جماعتى مجرم و گناهكار بودند، ما همه آنها را محو و نابود كرديم (37) ما آسمانها و زمين و آنچه ميان آنهاست بيهوده خلق نكردهايم. (38) آنها را جز بحق و از روى حكمت نيافريدهايم و لكن بيشتر مردم درك اين حقيقت نميكنند. (39)
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : كاويانپور، احمد جلد : 1 صفحه : 497