نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : كاويانپور، احمد جلد : 1 صفحه : 498
همانا روز قيامت روز فصل و جدايى مردم (مؤمن از كافر) و ميعادگاه جميع آنهاست. (40) روزيست كه هيچكس كوچكترين حمايتى از دوستش نميكند و كمكى نيز بآنان نخواهد شد. (41) مگر كسى را كه خدا به او رحم كند و خدا تواناى مهربانست. (42) درخت زقوم محصول دوزخ. (43) غذاى گنهكاران است. (44) كه مانند فلز مذاب در شكمها مىجوشد. (45) همانند جوشيدن آب داغ. (46) خطاب ميرسد كه آن شخص گناهكار را بگيريد و بدوزخ دراندازيد. (47) سپس آب جوشان بر سرش بريزيد و او را عذاب دهيد. (48) (و بگوئيد) عذاب دوزخ را بچش كه تو همان شخص عزيز و گرامى هستى. (49) و اين همان عذابى است كه پيوسته درباره آن شك داشتى (و آن را باور نميكردى). (50) آن روز پرهيزكاران در جاى امنى هستند. (51) در باغات بهشتى و كنار چشمهسارها. (52) لباس حرير و ديباى ظريف ميپوشند و مقابل هم بر تختها تكيه ميزنند. (53) و همچنين آنها را با حوريان بهشتى تزويج مىكنيم. (54) در آن بهشت از هر نوع ميوهاى كه بخواهند با طيب خاطر براى آنان فراهم است. (55) در آنجا جز همان مرگ نخستين (كه از دنيا رفتند) ديگر طعم مرگ را نخواهند چشيد و آنان از عذاب دوزخ كاملا در امانند. (56) اين سعادت از فضل و رحمت پروردگار تو است و همين، رستگارى و موفقيتى بزرگ است. (57) اينست كه ما قرآن را به زبان تو (و پيروان تو) سهل و آسان قرار داديم تا مردم متذكر حقايق شوند. (58) پس منتظر يارى خدا باش، آنها هم در انتظار عذاب. (59) سوره- 45- جاثيه جزء- 25- مكى سال- 5- بعثت 37- آيه 488- كلمه 9121- حرف
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : كاويانپور، احمد جلد : 1 صفحه : 498