نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : كاويانپور، احمد جلد : 1 صفحه : 499
بنام خداى بخشنده مهربان حم (از حروف مقطعه و رمزى قرآن است). (1) اين كتاب از جانب خداى عزيز و حكيم نازل شده است. (2) در آفرينش آسمانها و زمين نشانههايى است براى اهل ايمان. (3) و همچنين در آفرينش شما نوع بشر و انواع بيشمار جانداران كه در روى زمين پراكنده شدهاند، نشانههايى است (از قدرت خلاقه خدا) براى جماعتى كه اهل يقينند. (4) و در اختلاف شب و روز و آنچه خدا از آسمان براى ارزاق مردم (از برف و باران) ميفرستد و زمين پژمرده را دوباره حيات ميبخشد و در وزش بادها نشانههايى است براى جماعتى كه عاقلانه مىانديشند. (5) اين آيات خداست كه ما بحق بر تو تلاوت ميكنيم. پس، مردم بعد از خدا و آيات او بكدام گفتار ايمان خواهند آورد؟ (6) عذاب بر هر دروغگوى تهمتزن گنهكار. (7) آن كسى كه آيات خدا را كه براى او تلاوت ميشود، شنيده آن گاه در تكبر و نافرمانى خود پايدار بماند، گويى هرگز آن آيات را نشنيده است. پس او را بعذابى دردناك بشارت بده (از روى تحقير). (8) و چون از آيات ما چيزى بداند آن را مورد تمسخر قرار مىدهد. همانها هستند كه (در دنيا و آخرت) عذاب ذلت و خوارى در انتظار آنهاست. (9) پشت سر آنان دوزخ است و آنچه كسب كرده و اندوختهاند آنها را از عذاب دوزخ نجات نخواهد داد و آنچه غير از خدا دوست گرفتهاند، بكارشان نيايد و عذابى بزرگ براى آنهاست. (10) اين قرآن روشنگر راه تقوى پيشگان است و كسانى كه بآيات پروردگارشان كفر ميورزند جزاى آنان عذاب دردناك دوزخ است (11) خداست كه درياها را تحت اختيار شما قرار داد تا كشتيها به امر خدا در آن روان گردند و بفضل و رحمت خدا از آن تحصيل روزى كنيد، باشد كه شكر نعمتش بجاى آوريد. (12) و آنچه در آسمانها و زمين است همه را مسخر شما گردانيد. مسلما در آن نشانههايى است براى جماعتى كه عاقلانه مىانديشند. (13)
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : كاويانپور، احمد جلد : 1 صفحه : 499