نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : كاويانپور، احمد جلد : 1 صفحه : 541
ما پيامبران خود را با حجتى روشن (براى هدايت مردم) فرستاديم و به آنان كتاب و ميزان عدالت نازل كرديم تا مردم بعدل و عدالت قيام كنند و آهن (و ديگر فلزات) را كه در آن سختى و صلابت است و منافع بسيارى براى مردم در بر دارد، براى حفظ و اجراى عدالت آفريديم تا معلوم شود چه كسى با ايمان قلبى خدا و پيامبر او را يارى خواهد كرد، گرچه خدا بسيار مقتدر و تواناست. (25) ما نوح و ابراهيم را براى هدايت مردم فرستاديم و در نسل آنان نبوت و كتاب آسمانى مقرر نموديم ولى گروهى از آنان هدايت يافتند و گروه كثيرى بفسق و فساد روى آوردند. (26) از پى آنان فرستادگان خود را يكى پس از ديگرى و آن گاه عيسى ابن مريم را فرستاديم و كتاب انجيل را به او عطا كرديم و در قلب پيروان او مهربانى و بخشش قرار داديم. ولى آنان رهبانيت (و ترك دنيا) را از پيش خود بدعت نهادند. ما، در كتاب انجيل جز آنكه رضا و خشنودى خدا را طالب باشند، ننوشتيم و از آنها نخواستيم. لكن آنها (چنان كه شايسته رهبانيت بود) حق آن را رعايت نكردند. ما هم به كسانى از آنان كه ايمان آوردند پاداش اعمالشان را عطا كرديم ولى گروه كثيرى از آنها بفسق و فساد پرداختند. (27) اى كسانى كه ايمان آوردهايد، خداترس و پرهيزكار باشيد و بفرستاده او (محمد صلّى اللَّه عليه و آله) ايمان بياوريد تا خدا شما را از رحمت خويش دو بهره نصيب كند و براى شما نورى قرار دهد كه وسيله آن هدايت يابيد و از گناهان شما درگذرد كه خدا بسيار آمرزنده مهربانست. (28) تا اهل كتاب بدانند كه قادر نيستند فضل و بخشش خدا را منحصر بخود كنند و فضل و نعمت بدست قدرت خداست و او بر هر كه بخواهد مىبخشد و خدا داراى فضل و رحمت بىپايان است. (29)
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : كاويانپور، احمد جلد : 1 صفحه : 541