نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : كاويانپور، احمد جلد : 1 صفحه : 549
بنام خداى بخشنده مهربان اى كسانى كه ايمان آوردهايد، هرگز دشمنان من و دشمنان خودتان را، دوستان خود ننگريد و با آنان طرح دوستى و رفاقت نريزيد. آنان به قرآنى كه از جانب حق براى شما آمده است، كفر مىورزند و پيامبر خدا و شما مؤمنانرا بجرم ايمان بخدايى كه پروردگار شماست از اوطان خويش بيرون ميكنند. اگر شما از موطن خود براى جهاد در راه من و طلب خشنودى من، بيرون آمدهايد، پس نبايد در نهان بدشمنان اظهار دوستى و تمايل كنيد. من به اسرار نهان و اعمال آشكار شما كاملا آگاهم. هر كه از شما چنين عمل كند همانا راه حق را گم كرده است. (1) اگر آنها به شما دست يابند، دشمن سرسخت شما شده، دست و زبان خود را به بدى بسوى شما دراز ميكنند و دوست دارند كه شما كافر شويد. (2) روز قيامت خويشان و فرزندان شما هيچ نفعى بحال شما نخواهند داشت. در آن روز ميان شما و آنها جدايى مىافتد و خدا از اعمال شما آگاه است. (3) براى شما مؤمنين بسيار نيكو و پسنديده است كه به ابراهيم و اصحابش اقتدا و تأسى كنيد كه آنان به قوم مشرك خود (صريحا) گفتند: ما از شما و از معبودانى كه بجاى پرستش خدا مىپرستيد، سخت متنفر و بيزاريم و بكلى منكر آنها هستيم. ميان ما و شما هميشه دشمنى و عداوت برقرار است، تا وقتى كه بخداى واحد ايمان بياوريد. مگر در اينمورد كه به پدرش گفت: من براى تو از خدا طلب آمرزش ميكنم. من نمىتوانم تو را از عذاب خدا نجات دهم (آن گاه گفت) پروردگارا، تنها بر تو توكل كرديم و بدرگاه تو روى آورديم و بازگشت همه بسوى تو است. (4) پروردگارا، ما را وسيله آزمايش و عبرت كافران قرار مده، ما را ببخشاى پروردگارا، تنها تويى كه مقتدر و با حكمتى. (5)
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : كاويانپور، احمد جلد : 1 صفحه : 549