نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : كاويانپور، احمد جلد : 1 صفحه : 576
او فكر كرد و تدبير نمود (18) مرگ بر او چه بد تدبير نمود. (19) باز مرگ بر او چه بد تصميم گرفت. (20) آن گاه نظرى بر مردم انداخت. (21) بعد اخم كرد و ابرو در هم كشيد. (22) سپس روى برگردانيد و تكبر نمود. (23) و گفت: اين سحريست كه از ساحران رسيده است. (24) و چيزى جز گفتار آدميان نيست. (25) او را داخل سقر خواهيم كرد. (26) و چه ميدانى كه سقر چيست. (27) آتشى است نه باقى مىگذارد و نه رها مىسازد (28) آدمى را سياه و سوخته ميگرداند. (29) بر آتش سقر نوزده نفر مأمورند. (30) اين مأمورين دوزخ را از فرشتگان (عذاب) انتخاب كرديم و عدّه آنها را براى كافران وسيله آزمايش قرار داديم تا اهل كتاب يقين حاصل كنند و بر ايمان مؤمنين بيفزايد و اهل كتاب و مؤمنين هيچگاه در تعداد آنها شك و ترديد بخود راه نميدهند. اما آنها كه قلبشان مريض است و نيز كافردلان ميگويند: منظور خدا از ذكر اين مثال (و انتخاب عدد ناقص نوزده) چيست؟ بدينسان خدا هر كه را بخواهد در گمراهى رها ميسازد و هر كه را بخواهد هدايت ميكند. هيچكس از تعداد سپاهيان پروردگارت غير از خدا آگاه نيست. ذكر اين آيات، تذكر و پنديست براى آدميان. (31) هرگز (چنان نيست كه كافران پنداشتند) سوگند به ماه (تابان). (32) و سوگند به شب هنگامى كه برميگردد. (33) و سوگند به صبح وقتى كه ميدمد. (34) در حقيقت قرآن يكى از بزرگترين نشانههاست. (35) آگاه كننده و بيمدهنده آدميان است. (36) تا از شما انسانها هر كه بخواهد (در امر عبادت و طاعت) پيشى گيرد، يا (در انجام آن) كوتاهى ورزد. (37) هر كس در گروه اعمالى است كه انجام داده است. (38) مگر گروه دست راستيها. (39) كه در بهشت جاى دارند و مىپرسند. (40) از دوزخيان گنهكار. (41) چه باعث شد كه داخل سقر گشتيد؟. (42) آنها جواب ميدهند كه ما از نمازگزاران نبوديم. (43) فقرا و مستمندان را اطعام نميكرديم. (44) با گناهكاران و بد كاران هم مرام و همنشين بوديم. (45) و روز حساب و جزا را دروغ مىپنداشتيم. (46) تا اينكه مرگ ما را دريافت. (47)
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : كاويانپور، احمد جلد : 1 صفحه : 576