نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : كاويانپور، احمد جلد : 1 صفحه : 577
(در آن روز) شفاعت شفيعان سودى بحال آنان نخواهد داشت. (48) براى چه آنان از قرآن روى برميگردانند؟ (49) درست مثل دراز گوشان گريزانى هستند. (50) كه از شير درنده ميگريزند. (51) هر يك از آنان توقع دارد كه نامه جداگانهاى بنام او نازل شود (تا ايمان آورد). (52) (نه هرگز چنان نيست كه كافران پنداشتند) بلكه آنان از عذاب آخرت نميترسند. (53) در حقيقت قرآن سراسر پند و اندرز است. (54) تا هر كه بخواهد از آن پند گيرد و متذكر حق و حقيقت گردد. (55) و پند نمىگيرند مگر آنكه خدا خواهد (و هر كه بخواست خدا، پند قرآن پذيرفت) او اهل تقوى و اهل آمرزش است. (56) سوره- 75- قيامت 40- آيه جزء- 29- مكى 199- كلمه سال- 2- بعثت 652- حرف بنام خداى بخشنده مهربان نه (چنان نيست كه كافران پنداشتند) سوگند به روز قيامت. (1) سوگند به نفس لوامه (نفس بازدارنده انسان از بديها). (2) آيا انسان چنين گمان مىبرد كه ما استخوانهاى او را جمع كرده و او را دوباره زنده نخواهيم كرد؟. (3) بلى، البته ما قادريم حتى بند انگشتان او را دوباره خلق كنيم (اشاره به اثر انگشت كه در دو نفر يكسان نيست). (4) اما انسان دوست دارد در زندگى، بيشتر بفسق و فساد پردازد. (5) از اينرو مىپرسد: روز قيامت كى خواهد بود؟. (6) (بگو) وقتى كه چشمها از ترس و وحشت خيره شوند. (7) و ماه بتاريكى گرايد. (8) خورشيد و ماه جمع شوند (اشاره به انهدام منظومه شمسى). (9) آن گاه انسان خواهد گفت: راه فرار كجاست؟. (10) هيچ پناهگاه و جان پناهى براى او پيدا نخواهد شد. (11) آن روز همه بسوى پروردگارت محشور و مستقر ميشوند. (12) در آن روز آدمى را به هر نيك و بدى كه از اول تا آخر عمرش انجام داده است آگاه ميسازند. (13) البته انسان خودش به اعمال خويش بخوبى آگاه است. (14) هر چند بر گناهان خود عذر و بهانه ميآورد. (15) (يا پيامبر هنگام نزول وحى) با عجله زبان بقرائت قرآن مگشاى (تا خاتمه وحى صبر كن). (16) جمع و قرائت آن بر عهده ما است. (17) پس از آنكه قرائت ما تمام شد، آن گاه شروع بقرائت كن. (18) بيان (احكام و تأويل) آن بر عهده ما است. (19)
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : كاويانپور، احمد جلد : 1 صفحه : 577