نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : كاويانپور، احمد جلد : 1 صفحه : 578
هرگز چنان نيست بلكه شما انسانها دنياى زودگذر را دوست ميداريد. (20) و از آخرت گريزانيد. (21) آن روز صورت و سيماى گروهى نورانى است. (22) توجهشان فقط بسوى پروردگارشان است. (23) و صورت گروهى در آن روز غمگين و اسفناك است. (24) ميدانند كه عذاب كمر شكنى در انتظار آنهاست. (25) هرگز (چنان نيست كه كافران پنداشتند) وقتى كه جان آدمى بگلو رسد. (26) (بستگانش) ميگويند: كيست كه شفايش دهد؟ (27) و يقين حاصل ميكند كه روز مرگ و جدايى فرا رسيده است. (28) (از شدت ترس) ساق پاهايش بهم مىپيچد. (29) آن روز همه بسوى پروردگارت سوق داده ميشوند. (30) واى بر (ابو جهل) كسى كه حق را تصديق نكرد و نماز بجاى نياورد. (31) بلكه (بر عكس) آن را دروغ پنداشت و از آن روى برگردانيد. (32) آن گاه با تكبر و نخوت نزد كسان خود برگشت. (33) (اى كذاب لعنتى) تو مستحق عذابى و عذاب سزاى تو است. (34) باز تو سزاوار عذابى و عذاب براى تو حتم و مسلم گرديد. (35) آيا انسان چنين مىپندارد كه او را بحال خود رها ميكنند؟. (36) آيا نطفه او از قطره آبى بوجود نيامده است؟ (37) سپس بصورت خون بستهاى در مى آيد. آن گاه (بدين صورت زيبا) خلقت كامل پيدا ميكند. (38) و از وى زوج نر و ماده بوجود ميآيد. (39) آيا صاحب اين قدرت به زنده كردن مردگان قادر نيست؟ (40) سوره- 76- انسان- الدهر 31- آيه جزء- 29- مدنى 240- كلمه سال- بعثت 1054- حرف بنام خداى بخشنده مهربان آيا بر انسان لحظهاى از زمان گذشته است چيزى كه بشمار نميآمده است؟ (1) ما انسان را از اختلاط نطفه آفريديم و براى او گوش شنوا و چشم بينا قرار داديم تا او را بيازمائيم. (2) او را براه راست هدايت كرديم، خواه شاكر باشد خواه كافر. (3) البته براى كافران غل و زنجير و آتش سوزان آماده كردهايم. (4) نيكوكاران در بهشت از جامهاى نشاطآور كه همانند كافور است مينوشند. (5)
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : كاويانپور، احمد جلد : 1 صفحه : 578