ترجمه قرآن - گرمارودى، سيد على - کتابخانه مدرسه فقاهت

نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : گرمارودى، سيد على جلد : 1 صفحه : 187

سوره توبه [11]* مدنى، 129 آيه‌
1 (اين) بيزارى خداوند و پيامبر اوست از مشركانى كه با آنان پيمان بسته‌ايد.
2 چهار ماه در اين سرزمين (آزاد) بگرديد و بدانيد كه شما خداوند را به ستوه نمى‌توانيد آورد و خداوند رسواگر كافران است.
3 و (اين) اعلامى از سوى خداوند و پيامبر او در روز حجّ اكبر به مردم است كه خداوند و پيامبرش از مشركان بيزارند پس اگر توبه كنيد براى شما بهتر است [1] و اگر روى بگردانيد بدانيد كه شما خداوند را به ستوه نمى‌توانيد آورد و كافران را به عذابى دردناك نويد ده! [2]
4 مگر كسانى از مشركان كه با آنان پيمان بسته‌ايد سپس چيزى از (پيمان) شما نكاسته‌اند و در برابر شما از كسى پشتيبانى نكرده‌اند؛ پيمان اينان را تا پايان زمانشان پاس بداريد؛ بى‌گمان خداوند پرهيزكاران را دوست مى‌دارد.
5 و چون ماه‌هاى حرام به پايان رسيد مشركان را هر جا يافتيد بكشيد و دستگيرشان كنيد و به محاصره درآوريد [3] و در هر كمينگاهى به كمين آنان بنشينيد؛ و اگر توبه كردند و نماز برپا داشتند و زكات دادند آزادشان بگذاريد كه بى‌گمان خداوند آمرزنده‌اى بخشاينده است.
6 و اگر يكى از مشركان از تو پناه خواست به او پناه ده تا كلام خداوند را بشنود سپس او را به پناهگاه وى برسان؛ اين بدان روست كه اينان گروهى نادانند.

[11]*. توبه: بازگشت.
[1]. در اصل: آن، براى شما بهتر است.
[2]. برخى ديگر از مترجمان ارجمند قرآن كريم در مواردى از اين دست، «بشارت» را خبر دادن ترجمه كرده‌اند؛ بنده آن را از باب تهكّم مى‌دانم، و همان نويد، ترجمه كردم.
[3]. در اصل: درآوريدشان.

نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : گرمارودى، سيد على جلد : 1 صفحه : 187

فرمت PDF

شناسنامه

فهرست