نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : گرمارودى، سيد على جلد : 1 صفحه : 386
6 و به آنان در اين (سر) زمين توانايى بخشيم و با آنان [1] به فرعون و هامان و سپاه آن دو، چيزى را كه از آن مىهراسيدند نشان دهيم. 7 و به مادر موسى الهام كرديم كه به او شير بده و اگر بر (جان) او ترسيدى او را (در صندوقى بنه و) به دريا فكن و مهراس و اندوهگين مباش! ما او را به تو باز مىگردانيم و او را از پيامبران خواهيم كرد. 8 آنگاه فرعونيان او را (از آب) گرفتند تا به فرجام، دشمن آنان و مايه اندوهشان گردد؛ بىگمان فرعون و هامان و سپاه آن دو لغزشكار بودند. 9 و همسر فرعون گفت: روشنى چشمى براى من و توست، او را نكشيد باشد كه به ما سود رساند يا آنكه او را به فرزندى بگيريم و آنان [2] درنمىيافتند (كه چه مىكنند). 10 و دل مادر موسى خالى شد (چندان كه) اگر دلش را استوار نمىداشتيم تا از باوركنندگان باشد به راستى نزديك بود كه آن (راز) را فاش كند. 11 و به خواهر موسى گفت: او را دنبال كن! و از دور چشم بر او داشت و آنان [3] درنمىيافتند. 12 و پيش از آن، (پستان) دايگان [4] را از او بازداشتيم؛ (خواهر موسى) گفت: مىخواهيد شما را به خانوادهاى رهنمون شوم كه او را براى شما نگهدارند و خيرانديش او باشند؟ 13 پس (بدينگونه) او را به مادرش باز گردانديم تا چشمش (بدو) روشن گردد و اندوهگين نباشد و بداند كه وعده خداوند راستين است اما بيشتر آنان نمىدانند. [1]. يعنى بنى اسرائيل (2، 3). يعنى فرعونيان. [4]. مراضع اگر جمع مرضع باشد، به معنى پستان است و اگر جمع مرضعه باشد، به معنى دايگان و زنان شيرده است.
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : گرمارودى، سيد على جلد : 1 صفحه : 386