(62) بىترديد، از مؤمنان و يهوديان و مسيحيان و صابئان، كسانى كه به خدا و روز واپسين ايمان آورده و كار شايسته كرده باشند، اجرشان را نزد پروردگارشان خواهند داشت، و هيچ ترسى بر آنان نيست و غمگين نخواهند شد. (63) و [ياد كنيد] وقتى را كه از شما پيمان استوار گرفتيم و كوه طور را بر فرازتان برافراشتيم [و با اين قدرت نمايى گفتيم:] آنچه را به شما دادهايم با جديّت تمام بگيريد و آنچه را در آن است مورد توجه قرار دهيد، باشد كه تقواپيشه شويد. (64) سپس شما بعد از آن روى گردانديد، و اگر فضل خدا و رحمت او بر شما نبود، از زيانكاران بوديد. (65) و بىترديد، كسانى از خودتان را كه در مورد روز شنبه تعدّى كردند شناختهايد، كه [به سبب تعدّىشان] به آنان گفتيم: بوزينگانى باشيد مطرود [و رانده شده]. (66) پس آن عقوبت را عبرتى براى حاضران و آيندگان و موعظهاى براى تقواپيشگان قرار داديم. (67) و [ياد كنيد] وقتى را كه موسى به قوم خود گفت: خدا به شما فرمان مىدهد كه گاوى را ذبح كنيد. گفتند: آيا ما را به استهزا مىگيرى؟ گفت: پناه مىبرم به خدا از اينكه از جاهلان باشم. (68) گفتند: به خاطر ما پروردگارت را بخوان تا براى ما بيان كند كه آن [گاو] چگونه است؟ گفت: او مىگويد كه آن گاوى است نه سالخورده و نه جوان، [بلكه] ميان اين دو است؛ پس آنچه را به آن مأموريد انجام دهيد. (69) گفتند: به خاطر ما پروردگارت را بخوان تا براى ما بيان كند كه رنگش چيست؟ گفت: او مىگويد كه آن گاوى است به رنگ زرد خالص كه بينندگان را شادمان مىكند.