(6) اى كسانى كه ايمان آوردهايد، هنگامى كه براى نماز برخاستيد، صورت و دستهايتان را تا آرنج بشوييد، و سر و پاهايتان را تا دو قوزك مسح كنيد؛ و اگر جنب بوديد غسل كنيد؛ و اگر بيمار يا در سفر بوديد، يا يكى از شما از قضاى حاجت آمده است، يا با زنان آميزش كردهايد و آبى نيافتيد، آهنگ زمينى پاكيزه كنيد، و صورت و دستهايتان را با آن مسح نماييد. خدا نمىخواهد بر شما تنگ بگيرد، بلكه مىخواهد شما را پاكيزه كند و نعمتش را بر شما تمام گرداند، باشد كه سپاس بگزاريد. (7) و نعمتهاى خدا را بر خود، و پيمان او را كه به طور مؤكّد شما را به آن متعهّد ساخت به ياد آوريد، آنگاه كه گفتيد: شنيديم و اطاعت كرديم؛ و از خدا پروا كنيد. بىترديد، خدا به آنچه در درون سينههاست داناست. (8) اى كسانى كه ايمان آوردهايد، همواره براى خدا قيام كنيد و به عدالت شهادت دهيد؛ و هرگز دشمنى با گروهى وادارتان نكند كه به عدالت رفتار نكنيد. به عدالت رفتار كنيد كه آن به تقوا نزديكتر است، و از خدا پروا بداريد، كه خدا به آنچه مىكنيد آگاه است. (9) خدا به كسانى كه ايمان آورده و كارهاى شايسته كردهاند وعده داده است كه براى آنان آمرزش و اجرى بزرگ خواهد بود.