(71) و پنداشتند كه آزمايشى [برايشان] نخواهد بود؛ در نتيجه [از ديدن و شنيدن حقّ] كور و كر شدند؛ سپس [توبه كردند و] خدا توبه آنان را پذيرفت. بار ديگر بسيارى از آنان [از ديدن و شنيدن حقّ] كور و كر شدند؛ و خدا به آنچه مىكنند بيناست. (72) كسانى كه گفتند: خدا همان مسيح پسر مريم است، قطعا كافر شدهاند؛ و حال آن كه مسيح [خود] گفت: اى بنى اسرائيل، خدا را كه پروردگار من و پروردگار شماست بپرستيد؛ كه هركس به خدا شرك ورزد، قطعا خدا بهشت را بر او حرام ساخته و جايگاهش آتش است، و براى ستمكاران هيچ ياورى نخواهد بود. (73) كسانى كه گفتند: خدا يكى از سه [معبود] است، قطعا كافر شدهاند، و حال آنكه معبودى جز معبود يگانه نيست. و اگر از آنچه مىگويند باز نايستند، قطعا به كافرانشان عذابى دردناك خواهد رسيد. (74) پس آيا به سوى خدا باز نمىگردند و از او طلب آمرزش نمىكنند؟ و خدا بسيار آمرزنده و مهربان است. (75) مسيح، پسر مريم جز پيامبرى نبود كه پيش از او [نيز] پيامبران [ديگر آمدند و] درگذشتند، و مادرش زنى راستى پيشه بود كه هر دو غذا مىخوردند. بنگر چگونه اين آيات را برايشان بيان مىكنيم، سپس بنگر كه چگونه منحرف مىشوند. (76) بگو: آيا غير از خدا چيزى را مىپرستيد كه هيچ سود و زيانى را براى شما در اختيار ندارد؟ و خداست كه شنوا و داناست.