(77) بگو: اى اهل كتاب، در دين خود به ناحق غلوّ نكنيد، و از پى هوسهاى مردمى نرويد كه پيش از اين گمراه شدند و بسيارى را گمراه كردند و از راه راست منحرف گشتند. (78) كسانى از بنى اسرائيل كه كفر ورزيدند، به زبان داوود و عيسى بن مريم لعنت شدند. اين بدان سبب بود كه آنان نافرمانى كردند و [از حقّ] تجاوز مىنمودند. (79) آنان يكديگر را از كارهاى زشتى كه مىكردند باز نمىداشتند. راستى چه بد بود آنچه مىكردند! (80) بسيارى از آنان را مىبينى كه با كسانى كه كفر ورزيدهاند (مشركان) دوستى مىكنند. راستى چه بد است آنچه خودشان براى خود پيش فرستادهاند كه [در نتيجه] خدا بر آنان خشم گرفته و در عذاب، جاودان خواهند بود. (81) و اگر به خدا و اين پيامبر و آنچه به سوى او نازل شده است ايمان مىآوردند، آنان را دوست خود نمىگرفتند، ولى بسيارى از آنان نافرمانند. (82) بىترديد، يهوديان و مشركان را دشمنترين مردم نسبت به مؤمنان خواهى يافت، و قطعا كسانى را كه مىگويند: ما نصرانى هستيم، نزديكترين مردم در دوستى نسبت به مؤمنان خواهى يافت. اين بدان سبب است كه ميان آنان كشيشان و راهبانى هستند، و بدان سبب است كه آنان تكبّر نمىورزند.