(96) صيد دريا و طعام آن براى شما حلال شده است تا براى شما و كاروانها بهرهاى باشد، ولى صيد خشكى- تا وقتى كه محرميد- بر شما حرام شده است. و از خدايى كه به سوى او محشور مىشويد پروا داشته باشيد. (97) خدا كعبه، اين خانه حرمت يافته را وسيله برپايى مردم قرار داده، و ماههاى حرام و قربانىهاى بىنشان و قربانىهاى گردنبنددار را [نيز به همين منظور مقرّر كرده است]. اين براى آن است كه بدانيد خدا آنچه را در آسمانها و آنچه را در زمين است مىداند، و اينكه خدا به هر چيزى داناست. (98) بدانيد كه خدا سخت عقوبت است، و اينكه خدا بسيار آمرزنده و مهربان است. (99) برعهده پيامبر جز ابلاغ [پيام] نيست، و خدا آنچه را آشكار مىكنيد و آنچه را پوشيده مىداريد مىداند. (100) بگو: چيزهاى پليد و چيزهاى دلپذير يكسان نيستند، هرچند فراوانى چيزهاى پليد تو را به شگفت آورد. پس اى خردمندان، از خدا پروا كنيد، باشد كه ظفرمند شويد. (101) اى كسانى كه ايمان آوردهايد، از چيزهايى كه اگر برايتان آشكار شود شما را ناراحت مىكند سؤال نكنيد؛ و اگر هنگامى كه قرآن نازل مىشود از آنها سؤال كنيد، براى شما آشكار مىگردد. خدا از آنها گذشته است، و خدا بسيار آمرزنده و بردبار است. (102) همانا گروهى پيش از شما از آنها سؤال كردند، سپس [چون پاسخ يافتند،] منكر آنها شدند. (103) خدا هيچ بحيره و سائبه و وصيله و حامى قرار نداده است، ولى كسانى كه كفر ورزيدهاند، بر خدا دروغ مىبندند، و بيشترشان عقل خود را به كار نمىگيرند.