(45) پس دنباله گروهى كه ستم كردند قطع شد، و ستايش خداى را كه پروردگار جهانيان است. (46) بگو: نظر دهيد، اگر خدا گوش و چشم شما [مشركان] را بگيرد و بر دلهايتان مهر نهد [كه چيزى نفهميد]، كدام معبودى جز خدا آنها را به شما باز پس مىدهد؟ ببين چگونه آيات را به طور گوناگون شرح مىدهيم، باز هم آنان اعراض مىكنند. (47) بگو: نظر دهيد، اگر عذاب خدا ناگهان يا آشكارا سراغ شما بيايد، آيا جز قوم ستمكار هلاك مىشوند؟ (48) و ما پيامبران را جز به عنوان بشارت دهنده و اخطار كننده نمىفرستيم؛ پس كسانى كه ايمان بياورند و به صلاح آيند، نه ترسى بر آنان است و نه غمگين مىشوند. (49) و كسانى كه آيات ما را تكذيب كنند، به سزاى نافرمانىشان گرفتار عذاب خواهند شد. (50) بگو: من به شما نمىگويم كه خزانههاى خدا نزد من است، و نمىگويم كه غيب مىدانم، و به شما نمىگويم كه من فرشتهام. من جز از آنچه به سويم وحى مىشود پيروى نمىكنم. بگو: آيا نابينا و بينا يكسانند؟ پس چرا نمىانديشيد؟ (51) و به وسيله اين [قرآن] به آنان كه مىترسند به سوى پروردگارشان محشور شوند درحالىكه نه ياورى دارند و نه شفاعتگرى، اخطار كن، باشد كه تقوا پيشه كنند. (52) و كسانى را كه صبح و شام پروردگار خود را مىخوانند و خشنودى او را مىخواهند از خود دور مكن. چيزى از حساب آنان برعهده تو نيست، و چيزى از حساب تو بر آنان نيست كه طردشان كنى و از ستمكاران گردى.