(53) و بدين گونه بعضى از آنان را (مستكبران را) به وسيله بعضى ديگر (مؤمنان فقير) آزموديم تا سرانجام بگويند: آيا اينانند كه از ميان ما، خدا بر آنان نعمت ارزانى داشته [و توفيق ايمان داده] است؟ آيا خدا سپاسگزاران را بهتر نمىشناسد؟ (54) و چون كسانى كه به آيات ما ايمان دارند نزد تو آيند، بگو: سلام بر شما، پروردگارتان اين رحمت را بر خود مقرّر كرده است كه هركس از شما به نادانى كار بدى كند، سپس بعد از آن توبه كند و به صلاح آيد، [او را مىبخشد، زيرا] او بسيار آمرزنده و مهربان است. (55) و بدين گونه آيات را توضيح مىدهيم، تا [حقايق معلوم گردد و] راه مجرمان آشكار شود. (56) بگو: من نهى شدهام از اينكه معبودانى را كه شما جز خدا مىخوانيد پرستش كنم. بگو: من از هوسهاى شما پيروى نمىكنم، كه در آن صورت گمراه شدهام و از هدايت يافتگان نخواهم بود. (57) بگو: من بر حجّتى روشن از پروردگار خود استوارم، ولى شما آن را تكذيب كردهايد. آن [عذابى] كه شتاب در آن را طلب مىكنيد در اختيار من نيست. حكم، جز براى خدا نيست. حق را [از باطل] جدا مىكند، و او بهترين جداكنندگان است. (58) بگو: اگر آنچه شتاب در آن را طلب مىكنيد در اختيار من بود، [آن را نازل مىكردم و] ميان من و شما كار به پايان مىرسيد، و خدا به [حال] ستمكاران داناتر است. (59) و خزانههاى غيب فقط نزد اوست. جز او كسى آنها را نمىداند، و آنچه را كه در خشكى و درياست مىداند، و هيچ برگى نمىافتد مگر اينكه آن را مىداند، و هيچ دانهاى در تاريكىهاى زمين و هيچ تر و خشكى نيست مگر اينكه در كتابى آشكار (لوح محفوظ) ثبت است.