(60) و اوست آن كه شبانگاه شما را مىميراند (به خواب مىبرد)، درحالىكه آنچه را در روز كردهايد مىداند، سپس شما را در روز برمىانگيزد (بيدار مىكند)، تا مدّتى كه تعيين شده است به پايان رسد. آنگاه بازگشت شما فقط به سوى اوست، سپس شما را از آنچه مىكرديد آگاه خواهد ساخت. (61) و اوست آن كه بر بندگانش غالب است، و نگهبانانى بر شما مىفرستد، تا وقتى كه مرگ به سراغ يكى از شما بيايد، فرستادگان ما او را مىميرانند و كوتاهى نمىكنند. (62) سپس به سوى خدا- مولاى حقيقى خود- بازگردانده مىشوند. آگاه باشيد كه حكم فقط براى اوست، و او سريعترين حسابرسان است. (63) بگو: چه كسى شما را از تاريكىهاى خشكى و دريا نجات مىدهد در آن حال كه او را به زارى و در نهان مىخوانيد كه اگر ما را از اين [تاريكىها] نجات دهد، حتما از سپاسگزاران خواهيم بود؟ (64) بگو: خداست كه شما را از اين [تاريكىها] و از هر غمى نجات مىدهد، باز هم شما شرك مىورزيد. (65) بگو: اوست كه قادر است از بالاى سرتان يا از زير پاهايتان عذابى بر شما بفرستد يا شما را گروهگروه با هم درگير كند، و گزند بعضى از شما را به بعضى ديگر بچشاند. بنگر كه چگونه آيات را به طور گوناگون بيان مىكنيم باشد كه آنان بفهمند. (66) و قوم تو قرآن را با اينكه حق است تكذيب كردند. بگو: من بر شما نگهبان نيستم. (67) هر خبرى [كه از جانب خداست] وقت وقوعى دارد، و به زودى خواهيد دانست. (68) و چون ببينى كه كسانى در [استهزاى] آيات ما فرو مىروند از آنان روى بگردان، تا در سخنى ديگر وارد شوند؛ و اگر شيطان تو را به فراموشى انداخت، پس از توجّه، با آن قوم ستمكار منشين.