(106) هر آيهاى را نسخ كنيم يا آن را از يادها ببريم، بهتر از آن يا مانندش را مىآوريم. آيا ندانستهاى كه خدا بر هرچيزى تواناست؟ (107) آيا ندانستهاى كه فرمانروايى آسمانها و زمين مختصّ خداست، و جز خدا براى شما يار و ياورى نيست؟ (108) آيا مىخواهيد از پيامبرتان [چيزهاى ناممكن] درخواست كنيد، چنانكه پيشتر از موسى درخواست شد؟ و هركس كفر را جايگزين ايمان كند، قطعا راه راست را گم كرده است. (109) بسيارى از اهل كتاب، پس از آن كه حقّ برايشان روشن شد، به انگيزه حسدى كه در دل دارند، آرزو مىكنند كه كاش مىتوانستند شما را بعد از ايمانتان به كفر برگردانند؛ پس عفو كنيد و درگذريد، تا آنكه خدا فرمانش را صادر كند. همانا خدا بر هر چيزى تواناست. (110) و نماز را برپا داريد و زكات را بپردازيد، و هر خيرى را كه براى خودتان پيش مىفرستيد، آن را نزد خدا خواهيد يافت. همانا خدا به آنچه مىكنيد بيناست. (111) و گفتند: جز آنكس كه يهودى يا نصرانى باشد، هرگز كسى وارد بهشت نمىشود. اين است آرزوهايشان. بگو: اگر راست مىگوييد، دليل خود را بياوريد. (112) چنين نيست، بلكه هركس خود را تسليم خدا كند و نيكوكار باشد، اجرش را نزد پروردگارش خواهد داشت، و هيچ ترسى بر آنان نيست و غمگين نخواهند شد.