(113) و يهوديان گفتند: مسيحيان بر چيزى [درست] استوار نيستند، و مسيحيان گفتند: يهوديان بر چيزى [درست] استوار نيستند، با اينكه آنان كتاب [خدا] را مىخوانند. كسانى هم كه شناخت ندارند، سخنى مانند سخن آنان گفتند. پس خداوند، روز قيامت در مورد آنچه بر سرش اختلاف مىكنند، ميانشان حكم خواهد كرد. (114) و كيست ستمكارتر از آنكس كه از ذكر نام خدا در مساجد او جلوگيرى كند و در ويرانى آنها بكوشد؟ اينان برايشان روا نيست كه جز با حالت ترس به آنها درآيند. براى آنان در دنيا خوارى و در آخرت عذابى بزرگ خواهد بود. (115) و مشرق و مغرب از آن خداست؛ پس به هرسو روى كنيد، آنجا به سمت خداست. همانا خدا گشايشمند و داناست. (116) و گفتند: خدا فرزند برگرفته است. منزّه است او. بلكه آنچه در آسمانها و زمين است ملك اوست، و همه فرمانبردار اويند. (117) به وجود آورنده آسمانها و زمين است، و هرگاه چيزى را اراده كند، فقط به آن مىگويد: باش، پس موجود مىشود. (118) و آنان كه نمىدانند، گفتند: چرا خدا با ما سخن نمىگويد، يا آيتى (معجزهاى) براى ما نمىآيد؟ كسانى هم كه پيش از آنان بودند، سخنى مانند سخن آنان گفتند. دلهايشان شبيه يكديگر است. به راستى ما اين آيات را براى مردمى كه اهل يقيناند بيان كردهايم. (119) همانا ما تو را كه نويد دهنده و اخطارگرى، به حق فرستاديم، و از تو درباره دوزخيان سؤال نخواهد شد.