(34) و چيست آنان را كه خدا عذابشان نكند، درحالىكه [مردم را] از مسجد الحرام باز مىدارند با اينكه متولّيان آن نيستند؟ متولّيان آن جز تقوا پيشگان نخواهند بود، ولى بيشترشان نمىدانند. (35) و نمازشان كنار خانه خدا جز سوت كشيدن و كف زدن نيست. پس بچشيد عذاب را به سبب آن كفر كه مىورزيديد. (36) بىترديد، كسانى كه كفر ورزيدهاند، اموالشان را هزينه مىكنند تا [مردم را] از راه خدا باز دارند. آنان، آنها را هزينه خواهند كرد، سپس مايه حسرتشان مىشود و سرانجام مغلوب مىگردند. و كسانى كه كفر ورزيدهاند، به سوى جهنّم محشور مىشوند. (37) تا خدا، پليدان را از پسنديدگان جدا سازد، و پليدان را روى يكديگر قرار دهد و همه را روى هم انباشته كند و در جهنّم جاى دهد. اينانند كه خود زيانكارند. (38) به كسانى كه كفر ورزيدهاند، بگو: اگر [از ستيزه] دست بردارند، آنچه گذشته است بر آنان بخشيده مىشود؛ و اگر [به ستيزه] باز گردند، سنّت پيشينيان [كه سركوب شدند]. گذشت (آنان نيز سركوب خواهند شد). (39) و با آنان [كه اهل ستيزند] بجنگيد تا فتنهاى در كار نباشد و حاكميّت يكسره مختصّ خدا گردد. پس اگر [از ستيزه] دست برداشتند، قطعا خدا به آنچه مىكنند بيناست [و با آنان به عدالت رفتار خواهد كرد]. (40) و اگر روى برتافتند، بدانيد كه خدا پشتيبان شماست. چه نيكو پشتيبان و چه نيكو ياورى است.