(14) با آنان بجنگيد تا خدا به دست شما عذابشان كند و ذليلشان سازد، و شما را بر آنان پيروز گرداند، و سينه گروهى را كه مؤمنند شفا بخشد. (15) و خشم دلهايشان را از بين ببرد؛ و خدا توبه هركه را بخواهد مىپذيرد، و خدا دانا و حكيم است. (16) آيا پنداشتهايد كه [بدون امتحان] رها مىشويد؟ در صورتى كه خدا هنوز از ميان شما كسانى را كه جهاد كرده و در برابر خدا و پيامبر او و مؤمنان، همرازى از كفّار نگرفته باشند سراغ ندارد. و خدا از آنچه مىكنيد آگاه است. (17) مشركان حق ندارند درحالىكه به كفر خود گواهى مىدهند مساجد خدا را آباد كنند. اينان اعمالشان تباه است و خود جاودانه در آتش خواهند بود. (18) مساجد خدا را تنها كسانى آباد مىكنند كه به خدا و روز واپسين ايمان دارند و نماز برپا مىدارند و زكات مىدهند و جز از خدا نمىترسند، پس اميد است كه اينان از هدايت يافتگان باشند. (19) آيا سيراب كردن حاجيان و آباد ساختن مسجد الحرام را مانند [عمل] كسانى قرار دادهايد كه به خدا و روز واپسين ايمان آورده و در راه خدا جهاد كردهاند؟ آنان نزد خدا مساوى نيستند، و خدا مردم ستمكار را هدايت نمىكند. (20) كسانى كه ايمان آورده و هجرت كرده و با نيروى مالى و بدنى خود در راه خدا جهاد نمودهاند، مرتبه آنان نزد خدا برتر است و اينان خود كامياب خواهند بود.