(135) و [اهل كتاب] گفتند: يهودى يا مسيحى شويد تا هدايت يابيد. بگو: [نه،] بلكه از آيين ابراهيم حقگرا پيروى مىكنيم كه از مشركان نبود. (136) بگوييد: ما به خدا و به آنچه به سوى ما نازل شده، و به آنچه به سوى ابراهيم و اسماعيل و اسحاق و يعقوب و اسباط نازل گرديده، و به آنچه به موسى و عيسى داده شده، و به آنچه به پيامبران از جانب پروردگارشان داده شده است ايمان آوردهايم، و ميان هيچ يك از آنان فرق نمىگذاريم، و ما تسليم او هستيم. (137) پس اگر به مانند آنچه شما به آن ايمان آوردهايد ايمان بياورند، قطعا هدايت يافتهاند، و اگر پشت كنند، آنان فقط در جدايى و ستيزند، و به زودى خدا [شرّ] آنان را از تو كفايت خواهد كرد، و اوست شنوا و دانا. (138) [بگو: با پيروى از آيين ابراهيم] رنگآميزى خدا را [بپذيريد]، و چه كسى در رنگآميزى بهتر از خداست؟ و ما فقط پرستشگر او هستيم. (139) بگو: آيا درباره خدا با ما محاجّه مىكنيد، با اينكه او پروردگار ما و پروردگار شماست و اعمال ما براى ما و اعمال شما براى شماست و ما براى او اخلاص مىورزيم؟ (140) يا مىگوييد كه ابراهيم و اسماعيل و اسحاق و يعقوب و اسباط، يهودى يا نصرانى بودهاند؟ بگو: آيا شما بهتر مىدانيد يا خدا؟ و كيست ستمكارتر از آنكس كه شهادتى را كه از خدا نزد اوست كتمان كند؟ و خدا از آنچه مىكنيد هرگز غافل نيست. (141) آنان گروهى بودند كه درگذشتند. آنچه به دست آوردند مختصّ آنان و آنچه به دست آوردهايد مختصّ شماست، و شما از آنچه آنان مىكردند بازخواست نخواهيد شد.