(7) و بارها سنگين شما را به شهرى مىبرند كه جز با مشقّت تن به آن نمىتوانيد برسيد. به راستى پروردگار شما رئوف و مهربان است. (8) و اسبها و استرها و الاغها را [آفريد] تا بر آنها سوار شويد و زينتى [براى شما] باشد، و چيزهايى مىآفريند كه شما نمىدانيد. (9) و [نماياندن] راه راست تنها برعهده خداست، و برخى راهها منحرفند. و اگر [خدا] مىخواست همه شما را [به راه راست] هدايت مىكرد. (10) اوست آنكه از آسمان، آبى براى شما فروفرستاده است كه بخشى از آن نوشيدنى [شما] است، و درخت و گياه نيز كه [دامها را] در آن مىچرانيد، از بخشى از آن پديد مىآيد. (11) به وسيله آن، براى شما كشت و [درخت] زيتون و خرما و انگور و از همه محصولات مىروياند. به راستى در اين [آفرينش] براى گروهى كه مىانديشند نشانهاى [از قدرت خدا] است. (12) و شب و روز و خورشيد و ماه را براى شما رام كرد، و ستارگان [نيز] به فرمان او رام شدهاند. قطعا در اين [امر] براى گروهى كه عقل خود را به كار مىگيرند نشانههايى [از قدرت خدا] است. (13) و آنچه را كه در زمين براى شما به رنگهاى گوناگون آفريد [مسخّر شما ساخت]. بىترديد، در اين [نيز] براى گروهى كه متذكّر مىشوند نشانهاى [از قدرت خدا] است. (14) و اوست آنكه دريا را [براى شما] رام كرد تا گوشتى تازه از آن بخوريد و زيورى كه پيرايه خود مىكنيد از آن بيرون آوريد. و كشتىها را در آن مىبينى كه آب را مىشكافند تا [شما به اهداف خود برسيد و] از فضل او بجوييد، و شايد سپاسگزارى كنيد.