(15) و در زمين كوههايى استوار افكند تا شما را نلرزاند، و رودها و راههايى [پديد آورد] تا شما [بدين وسيله] راه يابيد. (16) و نشانههايى [ديگر نيز قرار داد]، و آنان به وسيله ستارگان راه مىيابند. (17) پس آيا كسى كه مىآفريند همچون كسى است كه نمىآفريند؟ با اين وصف آيا هشيار نمىشويد؟ (18) و اگر نعمتهاى خدا را شماره كنيد، [همه] آنها را نمىتوانيد بشماريد. قطعا خدا بسيار آمرزنده و مهربان است. (19) و خدا آنچه را پنهان مىكنيد و آنچه را آشكار مىسازيد مىداند. (20) و آنهايى را كه [مشركان] بجز خدا مىخوانند، چيزى نمىآفرينند و خود، ساخته مىشوند. (21) مردهاند و زنده نيستند، و نمىدانند چه زمانى برانگيخته مىشوند. (22) معبود شما معبودى يگانه است. پس كسانى كه به آخرت ايمان ندارند، دلهايشان منكر [آن] است و خود تكبّر مىورزند. (23) حقّا خدا آنچه را پنهان مىكنند و آنچه را آشكار مىسازند مىداند. به يقين، او متكبّران را دوست نمىدارد. (24) و چون به آنان گفته شود: پروردگارتان چه چيزى نازل كرده است؟ مىگويند: [اينها] افسانههاى پيشينيان است. (25) سرانجام، روز قيامت بار گناهان خود را به طور كامل، و بخشى از بار گناهان كسانى را كه ندانسته گمراهشان مىكنند، بر دوش مىكشند. آگاه باشيد كه بد بارى را برمىدارند. (26) بىترديد، كسانى هم كه پيش از آنان بودند نيرنگ كردند، پس خدا بنيانشان را از پايه ويران كرد، و سقف از بالايشان بر آنان فروريخت، و از آنجا كه تصور نمىكردند عذاب بر آنان دررسيد.