(80) و خدا براى شما خانههايتان را مايه آرامش قرار داد، و از پوست دامها (شتر، گاو و گوسفند) براى شما خيمههايى پديد آورد كه هنگام كوچ كردن و هنگام اقامت خود، آنها را سبك مىيابيد، و از پشم و كرك و موى آنها اثاث خانه و كالا [براى شما فراهم كرد كه] تا مدتى [بتوانيد از آنها استفاده كنيد]. (81) و خدا از آنچه آفريده، براى شما سايههايى قرار داده و از كوهها براى شما پناهگاههايى ساخته و جامههايى براى شما پديد آورده است كه شما را از گرما [و سرما] حفظ مىكند، و جامههايى كه شما را از آسيب جنگتان نگاه مىدارد. اينگونه او نعمت خود را بر شما تمام مىكند، باشد كه تسليم [حق] شويد. (82) پس اگر [با وجود اين همه دلايل روشن] روى گرداندند [غم مخور]، زيرا بر تو فقط ابلاغ آشكار [پيام] است. (83) نعمت خدا را مىشناسند، اما بازهم آن را انكار مىكنند، و بيشترشان كافرند. (84) و [ياد كن] روزى را كه از هر امتى گواهى بر مىانگيزيم، سپس به آنان كه كافر شدهاند، نه اجازه داده مىشود [كه عذرخواهى كنند] و نه از آنان خواسته مىشود كه [با عمل خود، خدا را] خشنود سازند. [چرا كه آخرت سراى عمل نيست.]. (85) و آنان كه ستم كردهاند وقتى عذاب را ببينند، نه [عذاب] از آنان سبك مىشود و نه به آنان مهلت داده مىشود. (86) و آنان كه شرك ورزيدهاند وقتى شريكان خود را ببينند، مىگويند: پروردگارا، اينانند شريكان ما كه جز تو آنها را مىخوانديم. در اين هنگام [شريكان] در پاسخ آنان مىگويند: راستى شما دروغگوييد. (87) و آن روز در پيشگاه خدا سر تسليم فرود مىآورند و آنچه به دروغ بر مىبافتند از دستشان مىرود.