(15) پس او را با كشتى نشينان نجات داديم و آن [واقعه] را نشانهاى براى [عبرت] جهانيان ساختيم. (16) و ابراهيم را [نيز فرستاديم،] آنگاه كه به قومش گفت: خدا را بپرستيد و از او پروا بداريد. اين براى شما بهتر است اگر بدانيد. (17) جز اين نيست كه شما به جاى خدا بتهايى مىپرستيد و دروغى مىسازيد. بىترديد، آنهايى را كه به جاى خدا مىپرستيد هيچ رزقى براى شما در اختيار ندارند، پس رزق را فقط نزد خدا بجوييد و او را بپرستيد و وى را سپاس بگزاريد كه تنها به سوى او بازگردانده مىشويد. (18) و اگر [مرا] تكذيب مىكنيد [شگفت نيست،] زيرا امّتهايى هم كه پيش از شما بودند [انبيا را] تكذيب كردند، و برعهده پيامبر چيزى جز ابلاغ آشكار [پيام] نيست. (19) آيا [توجّه نكرده و] نديدهاند كه خدا چگونه آفرينش را آغاز مىكند سپس آن را باز مىگرداند؟ به يقين اين بر خدا آسان است. (20) بگو: در زمين بگرديد و بنگريد كه چگونه [خدا] آفرينش را آغاز كرده است؟ سپس خدا نشأه آخرت را پديد مىآورد. قطعا خدا بر هر چيزى تواناست. (21) هركه را بخواهد عذاب مىكند و هركه را بخواهد مورد رحمت قرار مىدهد، و فقط به سوى او بازگردانده مىشويد. (22) و شما هرگز، نه در زمين و نه در آسمان، نمىتوانيد از سلطه [خدا] خارج شويد، و جز خدا براى شما يار و ياورى نيست. (23) و كسانى كه آيات خدا و لقاى او را باور نكردهاند، از رحمت من نااميدند، و اينانند كه عذابى دردناك خواهند داشت.