(39) و قارون و فرعون و هامان را [نيز هلاك كرديم]. و همانا موسى با معجزات آشكار نزدشان آمد، ولى آنها در آن سرزمين تكبّر ورزيدند و [سرانجام] نتوانستند [از عذاب ما] بگريزند. (40) پس همه را به گناهشان گرفتار [عذاب] كرديم: بر بعضى از آنان (قوم عاد) باد شديد و ريگافشان فرستاديم، و بعضى (قوم ثمود) را صيحه فراگرفت، و بعضى (قارون) را به زمين فروبرديم، و بعضى (فرعون و هامان) را غرق كرديم؛ و چنين نبود كه خدا به آنان ستم كند، بلكه آنان بودند كه به خود ستم مىكردند. (41) حكايت كسانى كه به جاى خدا سرپرستانى براى خود اختيار كردهاند، همچون حكايت عنكبوت است كه براى خود خانهاى ساخته است، و بىشك سستترين خانهها خانه عنكبوت است. اگر [اين را] مىدانستند [بتها را سرپرست خود نمىگرفتند]. (42) قطعا خدا آنچه را كه به جاى او مىخوانند مىداند، و اوست كه عزّتمند و حكيم است. (43) و براى مردم اين مثلها را مىزنيم، ولى جز دانايان در آن نمىانديشند. (44) خدا آسمانها و زمين را به حق آفريده است. به راستى در اين [آفرينش] براى مؤمنان نشانهاى است. (45) آنچه از اين كتاب به تو وحى شده است تلاوت كن و نماز را برپادار، كه نماز از كارهاى بسيار زشت و كارهاى ناپسند بازمىدارد، و قطعا ذكر خدا بزرگتر است، و خدا آنچه مىكنيد مىداند.