به نام خداوند گسترده رحمت و مهربان (1) اى پيامبر، از خدا پروا داشته باش و از كافران و منافقان اطاعت مكن. به يقين، خدا دانا و حكيم است. (2) و از آنچه از جانب پروردگارت به تو وحى مىشود پيروى مكن، كه خدا به آنچه مىكنيد آگاه است. (3) و بر خدا توكّل كن، و كافى است كه خدا كارگزار [انسان] باشد. (4) خدا در درون هيچكس دو قلب ننهاده، و همسرانتان را كه ظهار مىكنيد مادران شما قرار نداده، و پسرخواندگانتان را پسران شما نگردانيده است. اين سخن شماست كه بر دهان داريد [و عارى از حقيقت است]، و خداست كه حقّ را مىگويد، و اوست كه راه را نشان مىدهد. (5) آنان را به نام پدرانشان بخوانيد كه اين نزد خدا عادلانهتر است، و اگر پدرانشان را نمىشناسيد آنان برادران دينى شما و دوستانتان هستند. و بر شما در آنچه به خطا انجام دادهايد گناهى نيست، ولى در مورد آنچه دلهايتان بدان تعهّد داشته است [مسئوليد]، و خدا بسيار آمرزنده و مهربان است. (6) پيامبر نسبت به مؤمنان از خود آنان سزاوارتر است، و همسران او [در حرمت نكاح مانند] مادران آنانند. و در كتاب خدا، برخى خويشاوندان نسبت به برخى ديگر، از مؤمنان و مهاجران [كه قبلا به حكم ايمان و هجرت ارث مىبردند] سزاوارترند؛ مگر اينكه نسبت به دوستان خود احسان كنيد [و از راه وصيّت چيزى براى آنان منظور داريد]. اين در كتاب [خدا] ثبت شده است.