(4) و اگر تو را تكذيب مىكنند، پيامبرانى هم كه پيش از تو بودند تكذيب شدند، و همه امور به خدا بازگردانده مىشود. (5) اى مردم، بىترديد، وعده خدا حقّ است، پس مبادا زندگى دنيا شما را فريب دهد و مبادا [شيطان] فريبكار شما را به [كرم] خدا مغرور كند. (6) بىشك، شيطان دشمن شماست، پس شما هم او را دشمن خود بگيريد. او حزب خود را تنها با اين هدف [به گناه] فرامىخواند كه آنان از اهل آتش برافروخته [دوزخ] شوند. (7) آنان كه كفر ورزيدهاند برايشان عذابى سخت خواهد بود، و آنان كه ايمان آورده و كارهاى شايسته كردهاند آمرزش و اجرى بزرگ خواهند داشت. (8) پس آيا كسى كه بدى عملش براى او زينت داده شده و آن را خوب مىبيند [همچون كسى است كه هدايت يافته است]؟ بىترديد، خدا هركه را بخواهد گمراه و هركه را بخواهد هدايت مىكند. پس مبادا جانت از غم [گمراهى] آنان از دست برود. قطعا خدا به آنچه مىكنند داناست. (9) و خداست آنكه بادها را مىفرستد [و بادها] ابرى برمىانگيزند، پس آن را به سوى سرزمينى موات مىرانيم و زمين را پس از مرگش به وسيله آن زنده مىكنيم. زندهشدن [مردگان] نيز همينگونه است. (10) هركه عزّت مىخواهد، عزّت يكسره از آن خداست. سخن پسنديده تنها به سوى او بالا مىرود، و عمل شايسته آن را بالا مىبرد. و كسانى كه نيرنگهاى زشت به كار مىبرند عذابى سخت خواهند داشت، و نيرنگ اينان است كه نابود مىگردد. (11) و خدا شما را از خاكى [فاقد حيات] سپس از نطفهاى آفريد، آنگاه شما را زوجهايى قرار داد. و هيچ مادهاى باردار نمىشود و [بار خود را] نمىنهد مگر به علم او. و هيچ سالخوردهاى عمر طولانى نمىيابد و از عمرش كم نمىشود مگر اينكه در كتابى (لوح محفوظ) ثبت است. به راستى اين [كار] بر خدا آسان است.