به نام خداوند گسترده رحمت و مهربان (1) قسم به آن فرشتگانى كه به خوبى صف كشيدهاند، (2) و [شياطين را] چنانكه بايد [از دخالت در وحى] بازمىدارند، (3) و قرآن را [بر پيامبر] تلاوت مىكنند، (4) كه قطعا معبود شما يگانه است. (5) [همان] خداوندگار آسمانها و زمين و آنچه ميان آن دو است، و خداوندگار مشرقها. (6) ما نزديكترين آسمان را به زيور ستارگان تزيين كرديم. (7) و [آن را] از هر شيطان سركشى حفظ نموديم. (8) آنها نمىتوانند به «ملاء اعلى» گوش فرادهند، و از هر سو مورد هدف قرار مىگيرند، (9) تا رانده شوند. و براى آنها عذابى دائم خواهد بود. (10) مگر اينكه شيطانى خبرى بربايد كه شرارهاى فروزان او را تعقيب خواهد كرد. (11) پس، از آنان نظربخواه كه آيا ساختار وجودى آنان محكمتر است يا آنچه [از فرشتگان و آسمانها و زمين] آفريدهايم؟ ما آنان را از گلى چسبنده خلق كردهايم. (12) بلكه تو تعجّب مىكنى و آنان مسخره مىكنند. (13) و چون به آنان تذكّر داده شود متذكّر نمىشوند. (14) و هنگامى كه معجزهاى ببينند به شدّت مسخره مىكنند. (15) و مىگويند: اين جز سحرى آشكار نيست. (16) [مىگويند:] آيا زمانى كه ما مرديم و [تبديل به] خاك و استخوانهايى شديم حتما برانگيخته مىشويم؟ (17) و آيا پدران نخستين ما [كه استخوانهايشان هم باقى نمانده است زنده مىشوند]؟ (18) بگو: آرى [زنده مىشويد] درحالىكه شما خوار خواهيد بود. (19) [حدوث قيامت دشوار نيست، كه] آن تنها يك صيحه است و ناگاه آنان [صحنه قيامت را] مىنگرند. (20) و مىگويند: اى واى بر ما، اين روز جزاست. (21) [به آنان گفته مىشود:] اين همان روز داورى است كه آن را تكذيب مىكرديد. (22) [آنگاه خطاب مىرسد:] كسانى را كه ستم كردهاند، با همدمانشان [از ميان شياطين] و آنچه جز خدا مىپرستيدند گرد آوريد، (23) و آنها را به راه جهنم هدايت كنيد. (24) و نگاهشان داريد كه حتما مورد سؤال قرار خواهند گرفت.