(154) شما را چه مىشود؟ چگونه حكم مىكنيد؟ (155) آيا متذكّر نمىشويد؟ (156) آيا شما دليل روشنى داريد؟ (157) اگر راست مىگوييد، كتاب خود را بياوريد. (158) و [گفتند: خدا از جنّيان همسر گرفته است، و] ميان او و جنّيان نسلى را [به نام فرشتگان] قائل شدند و حال آنكه جنّيان به خوبى مىدانند كه [براى حساب] احضار خواهند شد. (159) منزّه است خدا از آنچه [مشركان] وصف مىكنند. (160) ليكن بندگان خالص خدا [اينگونه نيستند]. (161) بنابراين، شما و آنچه مىپرستيد، (162) هرگز نمىتوانيد [خلق را] بر ضدّ خدا گمراه كنيد. (163) مگر كسى را كه به آتش شعلهور خواهد سوخت. (164) و هيچ يك از ما [فرشتگان] نيست مگر اينكه [از نظر وظيفه] جايگاهى مشخص دارد. (165) و ما خود [به اطاعت خدا] صف كشيدهايم. (166) و ما خود تنزيه كنندگان [خدا] هستيم. (167) و يقينا [مشركان پيش از بعثت پيامبر] مىگفتند: (168) اگر از نوع [كتابهاى] پيشينيان، يادنامهاى [نيز] نزد ما بود، (169) ما هم بندگان خالص خدا مىشديم. (170) امّا [وقتى قرآن نازل شد] به آن كفر ورزيدند، و به زودى [نتيجه كفرشان را] خواهند دانست. (171) و بىترديد، سخن ما درباره آن بندگانمان كه به رسالت فرستاده شدهاند از پيش مقرّر شده است، (172) كه آنان قطعا يارى خواهند شد. (173) و سپاه ما بىشك پيروز خواهند گرديد. (174) پس تا چندى از آنان روى بگردان. (175) و آنان را [با كفرشان] بنگر، كه به زودى [فرجام كار خود را] خواهند ديد. (176) پس آيا در آمدن عذاب ما خواهان شتابند؟ (177) [بدانند كه] وقتى عذاب در آستانه آنان فرود آيد، اخطار شدگان بد روزگارى خواهند داشت. (178) و تا چندى از آنان روى بگردان. (179) و [آنان را با كفرشان] بنگر، كه به زودى [نتيجه كار خود را] خواهند ديد. (180) منزّه است پروردگار تو كه صاحب عزّت است از آنچه [او را بدان] وصف مىكنند. (181) و سلام بر فرستادگان [ما] باد. (182) و ستايش از آن خدا پروردگار جهانيان است. سوره ص