(6) شما را از يك تن آفريد، سپس جفتش را از جنس او قرار داد. و براى شما از دامها (شتر، گاو و گوسفند) هشت تا نازل كرد. شما را در شكمهاى مادرانتان آفرينشى پس از آفرينشى در ظلمتهاى سهگانه [شكم، رحم و بچهدان] خلق مىكند، اين است خدا كه پروردگار شماست، فرمانروايى فقط از آن او است. جز او هيچ معبودى نيست. پس چگونه [از حق] برگردانده مىشويد؟ (7) اگر ناسپاسى كنيد، قطعا خدا از شما بىنياز است و ناسپاسى را براى بندگانش نمىپسندد؛ و اگر سپاسگذارى كنيد آن را براى شما مىپسندد. و هيچكس بار گناه ديگرى را برنمىدارد، سپس بازگشت شما فقط به سوى پروردگارتان است، آنگاه شما را از آنچه مىكرديد باخبر مىكند. راستى او به آنچه در درون سينههاست داناست. (8) و هنگامى كه به انسان گزندى برسد، پروردگار خود را درحالىكه به او بازگشت كرده است مىخواند؛ سپس وقتى از جانب خود نعمتى به او عطا كند، آنچه را كه قبلا خدا را براى رفع آن مىخواند فراموش مىكند و براى خدا همتايانى قرار مىدهد، تا سرانجام [ديگران را] از راه گمراه كند. بگو: از كفر خود اندكى برخوردار باش كه تو از اهل آتش خواهى بود. (9) [آيا چنين كسى بهتر است] يا كسى كه در ساعات شب در حال سجده و قيام عبادت مىكند و از آخرت مىترسد و به رحمت پروردگارش اميد دارد؟ بگو: آيا كسانى كه مىدانند با كسانى كه نمىدانند يكسانند؟ تنها خردمندان متذكّر مىشوند. (10) بگو: اى بندگان من كه ايمان آوردهايد، از پروردگارتان پروا بداريد، براى كسانى كه نيكوكارى كنند در اين دنيا نتيجه نيكو خواهد بود، و [براى انجام كار نيك] زمين خدا وسيع است. بىترديد به شكيبايان اجرشان تمام و بىحساب داده مىشود.