(68) و در صور دميده مىشود، پس هركه در آسمانها و هركه در زمين است- جز آنكس كه خدا بخواهد- مىميرد؛ سپس بار ديگر در آن دميده مىشود و بىدرنگ آنان به پا مىخيزند و انتظار مىكشند [كه با آنها چه خواهد شد]. (69) و زمين به نور خداوندگارش روشن مىگردد، و كتاب [اعمال] را در ميان مىنهند، و پيامبران و گواهان را مىآورند و ميانشان به حق داورى مىشود، و بر آنان ستم نمىرود. (70) و به هركسى آنچه كرده است به طور كامل داده مىشود، و او به آنچه انجام مىدهند داناتر است. (71) و كسانى كه كفر ورزيدهاند، دستهدسته به سوى جهنّم رانده مىشوند، تا چون بدان رسند، درهاى آن گشوده مىشود و نگهبانانش به آنان مىگويند: آيا پيامبرانى از خودتان به سوى شما نيامدند كه آيات پروردگارتان را بر شما بخوانند و به شما درباره ديدار امروزتان اخطار كنند؟ مىگويند: چرا، ولى وعده عذاب در حق كافران ثابت شده است. (72) گفته مىشود: از درهاى جهنّم درآييد كه جاودانه در آن خواهيد بود. پس چه بد است جايگاه متكبّران! (73) و كسانى كه از پروردگارشان پروا داشتهاند، دستهدسته به سوى بهشت سوق داده مىشوند، تا چون بدان رسند- و قبلا درهاى آن [به رويشان] گشوده شده است- نگهبانانش به آنان مىگويند: سلام بر شما! شما پاك بوديد، پس جاودانه به آن درآييد. (74) و [بهشتيان] مىگويند: ستايش خداى را كه وعدهاش را درباره ما تحقق بخشيد و اين سرزمين را به ما ميراث داد؛ در هرجاى بهشت بخواهيم منزل مىگزينيم. پس چه خوب است مزد عمل كنندگان!