(57) يا بگويد: اگر خدا مرا هدايت كرده بود، از تقواپيشگان بودم. (58) يا هنگامى كه عذاب را مىبيند، بگويد: اى كاش براى من بازگشتى بود تا از نيكوكاران مىشدم. (59) چرا، بىترديد آيات من براى تو آمد، ولى آنها را تكذيب كردى و تكبّر ورزيدى و از كافران شدى. (60) و روز قيامت چهره كسانى را كه بر خدا دروغ بستهاند سياه مىبينى، آيا براى متكبّران جايگاهى در جهنّم نيست؟ (61) و خدا كسانى را كه تقوا پيشه كردهاند، به سبب كاميابىشان نجات مىدهد، درحالىكه نه بدى به آنان مىرسد و نه غمگين مىشوند. (62) خدا آفريننده هر چيزى است و او بر همه چيز نگهبان است. (63) كليدهاى آسمانها و زمين فقط در دست اوست، و كسانى كه به آيات خدا كفر ورزيدهاند خود زيانكار خواهند بود. (64) بگو: پس اى جاهلان، آيا به من فرمان مىدهيد كه جز خدا را بپرستم؟! (65) و بىگمان، به تو و كسانى [از پيامبران] كه پيش از تو بودند وحى شده است كه: اگر شرك ورزى، حتما عمل تو تباه مىشود و قطعا از زيانكاران خواهى شد. (66) [پس به شرك روى نياور،] بلكه فقط خدا را بپرست و از سپاسگزاران باش. (67) و خدا را چنانكه شايسته اوست بزرگ نداشتند، و حال آنكه روز قيامت زمين يكسره در قبضه او و آسمانها پيچيده در دست اوست. او منزّه است و برتر از آنكه به وى شرك ورزند.