(17) امروز هركسى در برابر آنچه به دست آورده است سزا داده مىشود. امروز ستمى وجود ندارد. به يقين، خدا حسابش سريع است. (18) و آنان را از آن روز نزديك بيم ده، آنگاه كه جانها به حنجرهها مىرسد، درحالىكه اندوه خود را فرومىخورند. براى ستمكاران نه دوستى صميمى خواهد بود و نه شفاعتكنندهاى كه از او فرمان برند. (19) [خداوند] خيانت چشمها و آنچه را كه سينهها نهان مىدارند، مىداند. (20) و خدا به حق حكم مىكند، و آنهايى را كه [مشركان] جز او مىخوانند، به چيزى حكم نمىكنند. به يقين، خداست كه شنوا و بيناست. (21) آيا [غافلند و] در زمين گردش نكردهاند تا بنگرند كه عاقبت كسانى كه پيش از اينان بودند چگونه بوده است؟ قدرت و آثارشان در زمين از اينان بيشتر بود، ولى خدا آنان را به كيفر گناهانشان گرفت و در برابر خدا هيچ حمايتگرى نداشتند. (22) اين بدان سبب بود كه پيامبرانشان با دلايل روشن نزدشان مىآمدند ولى آنان كفر مىورزيدند. درنتيجه خدا آنها را به كيفر گرفت. به راستى او نيرومند و سخت كيفر است. (23) و همانا، ما موسى را با آيات خود و معجزهاى آشكار فرستاديم، (24) به سوى فرعون و هامان و قارون، امّا آنان گفتند: او ساحرى دروغپرداز است. (25) پس هنگامى كه حق را از جانب ما براى آنان آورد، گفتند: پسران كسانى را كه به پشتيبانى او ايمان آوردهاند بكشيد و زنانشان را زنده بگذاريد. و نيرنگ كافران جز در گمراهى نيست.