(275) كسانى كه ربا مىخورند، جز مانند به پا خاستن كسى كه شيطان بر اثر تماس، عقل او را آشفته كرده است [به امور زندگى خود] قيام نمىكنند. اين بدان سبب است كه آنان گفتند: داد و ستد هم مانند رباست درحالى كه خدا داد و ستد را حلال، و ربا را حرام كرده است. پس هركس اندرزى از پروردگارش به او برسد و [از ربا] دست بردارد، آنچه گذشته است براى او خواهد بود، و كارش با خداست؛ و آنان كه [به ربا] باز گردند، اهل آتشند و در آن جاودان خواهند بود. (276) خدا ربا را از بين مىبرد، و صدقات را فزونى مىبخشد، و خدا هيچ ناسپاس گناه پيشهاى را دوست نمىدارد. (277) بىترديد، كسانى كه ايمان آورده و كارهاى شايسته كرده و نماز را برپا داشته و زكات دادهاند، اجرشان را نزد پروردگارشان خواهند داشت، و هيچ ترسى بر آنان نيست و غمگين نمىشوند. (278) اى كسانى كه ايمان آوردهايد، از خدا پروا بداريد، و اگر مؤمنيد، آنچه از ربا باقى مانده است رها كنيد. (279) پس اگر نكرديد، بدانيد كه جنگى بزرگ از جانب خدا و پيامبرش [بر ضدّ شما] آغاز شده است؛ و اگر توبه كرديد، اصل سرمايههاى شما مال شماست، نه ستم مىكنيد و نه ستم مىبينيد. (280) و اگر [بدهكار] تنگدستى وجود دارد، تا [پيدايش] گشايشى، مهلتى لازم است؛ و بخشيدن [مطالبات] براى شما بهتر است، اگر بدانيد. (281) و پروا كنيد از روزى كه در آن به سوى خدا بازگردانده مىشويد، سپس به هركسى آنچه به دست آورده است به طور كامل داده مىشود، و بر آنان ستم نمىرود.